In de nieuwe Saar vind je een prachtig interview met actrice, regisseur en schrijver Lineke Rijxman. Alvast een voorproefje!

Tekst: José Rozenbroek, Foto Ellen van Bennekom 

Ze is klein. Ze is fragiel. Ze heeft een prachtig gezicht, met melancholieke ogen en mond. Ze heeft het koud op deze kille grijze ochtend. In de huiskamer van Pension Homeland kruipt ze weg in haar fauteuil en bestelt jasmijnthee. Wanneer die wordt gebracht, zegt Lineke Rijxman: “Ik kijk met argusogen of mijn lievelingskoekje erbij ligt. Het venkelkoekje. Daar heb ik me erg op verheugd.”

Nee, geen koekje. Even later worden twee venkelkoekjes gebracht op een schoteltje. Ze vouwt er een zorgvuldig in een servetje en stopt het in haar tas. “Ik bewaar hem, het is nu te vroeg.”

Eerlijk gezegd zag ik wat op tegen dit gesprek. Ik weet dat jij geen liefhebber bent van interviews.

Ze lacht: “Je hebt geluk. Ik heb nog niet zo lang geleden besloten om het oké te vinden. En dan ga ik er anders in.”

En waarom vond je het vroeger zo vervelend?

“Als je met elkaar praat, dan hoor je de intonatie, je proeft elkaars humor, je ziet elkaars gezicht en wat je verder zoal opvalt aan elkaar. Die sfeer, die gelaagdheid, die vind ik vaak niet terug als ik het gedrukt zie. Dat vind ik jammer.”

Tijdens ons gesprek zal ze steeds zoeken naar de juiste woorden, zorgvuldig formuleren, zichzelf in de rede vallen, haar antwoorden verbeteren, de tijd nemen om na te denken, stiltes laten vallen.

Naast actrice ben je ook regisseur en schrijver. Hoe breng jij die gelaagdheid aan als je schrijft?

“Als ik voor de Mug aan een stuk schreef (Mugmetdegoudentand, haar voormalig toneelgezelschap, red.), dan regisseerde en speelde ik dat zelf. Dus als ik het regisseerde wist ik hoe ik wilde dat het gespeeld werd. En als ik het speelde wist ik hoe het gespeeld moest worden.”

Gisteren keek ik op NPO Start terug naar Rijsen& Rijsen&Rooxman, DeDikkeMuiz&Sjors. Een theaterregistratie waarin Adelheid Roosen haar relatiecrisis met Titus Muizelaar uitvecht. Adelheid wilde ook jou, ex van Titus, erbij. Een razend spannend stuk, met al die emoties en verlangens, al die pijn die op tafel wordt gesmeten of juist onuitgesproken blijft.

“Dat script is ontstaan op basis van improvisaties. Dat was een heftig proces, tussen Adelheid en Titus was op dat moment nog veel aan de hand. De verhouding tussen Titus en mij was van lang geleden, daar had ik geen directe gevoelens meer over. Maar zien wat er tussen hen speelde, en hoe ze op mij reageerden, dat riep wel weer allerlei gevoelens op.”

Hoe functioneer jij in een liefdesrelatie?

“Dat hangt natuurlijk van de dynamiek met de man in kwestie af. Daar kan ik geen lekkere soundbite van maken. De constante is dat ik altijd behoefte heb aan autonomie. Ik heb een grote behoefte om mijn eigen gang te kunnen gaan en mijn eigen leven te leiden.”

Verder lezen? 

Het hele interview vind je in de nieuwste Saar Magazine die nu in de winkel ligt. Nooit meer een missen? Neem dan nu een abonnement!

Elke week leuke nieuwtjes van Saar ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor de nieuwsbrief.