Vandaag staat Patricia Paay voor de rechter tegenover de mogelijke dader van het uitlekken van de seksfilmpjes. En dat vond Marieke Henselmans een mooie aanleiding voor een open brief.
Lieve Patricia,
Ik zag je bij Jinek vertellen hoe het met je ging nadat een privéfilmpje in de openbaarheid was gebracht. ‘Slecht’, zei je, ‘een nachtmerrie, alles is kapot, zó zal ik herinnerd worden.’
Je zag er gebroken uit. Ik vind het ON UIT STAAN BAAR dat die trollen dit voor elkaar krijgen. Maar ik leg me er niet bij neer. Hoe jij herinnerd word, dat bepalen wij, jouw publiek. Als twintiger draaide ik je plaat met de Star Sisters grijs. Je zingt daar met je zus en onwaarschijnlijk jong uitziende moeder songs van de Andrew Sisters. Ik heb hem terwijl ik dit schrijf weer even opgezet. Je kunt mij midden in de nacht wakker maken en vragen ‘wie is Patricia Paay?’Dan begin ik te zingen. Bei mir bist du schön, please let me explain, Bei mir bist du schön means you’re grand. Als ik jullie hoor zingen krijg ik de lach niet van mijn gezicht. Het swingt, het is loepzuiver, het plezier spat ervan af.
Maar jij houdt dat nachtmerrie-gevoel. Zou er wat aan te doen zijn? In het derde deel van de Harry Potter-serie krijgen de studenten van Zweinstein, hogeschool voor hekserij en hocus pocus, les in het belangrijke vak ‘Verweer tegen zwarte kunsten’. De leerlingen worden blootgesteld aan een boeman die aan het begin van de les in een kast zit opgesloten. De leraar legt uit dat een boeman de gedaante aanneemt van dat- of diegene waar je het meest bang voor bent. Het meisje dat jou gruwelijk pestte, de man die jou misbruikte, een sadistische docent: de boeman ziet er voor iedereen anders uit. Hij is niet echt, het is de gruwel in je eigen hoofd, en is alleen uit te schakelen door een krachtige bezwering: de lach. Aan de leerlingen wordt gevraagd zich voor te bereiden op het openen van de kast, en of ze hun boeman in gedachten deerniswekkend of vreemd kunnen uitdossen. De boeman wordt uit de kast gehaald, neemt de vorm aan van bijvoorbeeld het pestmeisje. De leerling moet de toverspreuk ‘Ridiculus!’ roepen en ziet het pestmeisje met een rare muts op. Lachen, weg boeman, weg pestmeisje, weg angst. Probeer het, lach om deze krankzinnige pech.
Ik heb ooit samen met jou in een radiostudio gezeten. Wat ik me herinner is dat je in het echt nog vriendelijker bent dan je op tv lijkt. Alsof de zon ging schijnen toen jij binnen kwam. Die lach, die stem met dat sexy schorre randje. En over sexy gesproken: je hebt niet alleen de lach aan je kont hangen, ook de flirt. De lef waarmee je in Playboy ging staan. En dat je sinds mensenheugenis een knappe jonge kerel naast je hebt, dat flik je toch maar. Twintig jaar samen met de vader van je kind, dat was dus echte liefde.
Zou je niet iets kunnen verzinnen waarmee je alle haters en trollen de mond snoert? Zoiets als George Michael deed, nadat hij was veroordeeld vanwege schennis van de eerbaarheid, sex in een toilet. Beelden van zijn arrestatie gingen de wereld over. Hij heeft vast ook stuk gezeten, maar hij zingt erover in het nummer Outside, met in de clip zoenende agenten. Mooi zo, geef ze ervan langs!
Voor jou denk ik aan I am what I am van Gloria Gaynor.
Zing het, en je vermorzelt je kwelgeesten. Er is niets verdwenen van alles waar je trots op kunt zijn. Dan kun je weer de lach lachen waar jouw Robbert verliefd op werd.
Liefs, Marieke
LEES OOK Ik ben dol op Patricia Paay en wel hierom
BEELD Still Jinek
