Elke keer als Maaike (55) niesde, hard moest lachen of zelfs maar de kinderen in haar judoles tot stilte maande, verloor ze wat urine. Een klacht die meer vrouwen zullen herkennen, zeker als ze kinderen hebben of in de overgang zijn (geweest). Zes jaar geleden liet ze een bandje om haar urinebuis plaatsen.
‘Het begon na de bevalling van mijn dochter. Bij het niezen moest ik mijn benen kruisen, anders ging het mis. We hadden een trampoline in onze tuin staan, maar als ik met mijn dochter erop stond te springen, hield ik het niet droog. Dat vond ik heel vervelend, want ik vind trampolinespringen erg leuk om te doen.
Het werd erger en erger. En het bleef niet bij wat druppels. Niet dat alles eruit kwam, maar het was geen doen meer. Ik trainde ook intensief judo, drie à vier keer per week was ik bezig voor mijn zwarte band-examen. Bij elke worp voelde ik wat. Niet heel veel, maar je voelt het gaan, hè. In het dagelijks leven functioneerde ik er bijna niet meer door, ik moest om de haverklap naar het toilet.
Volgens de huisarts was het zogenaamde stress-incontinentie. Die treedt op bij plotselinge drukverhoging, als je niest bijvoorbeeld. Het schijnt dat zeker 1 op de 4 vrouwen boven de 30 in meer of mindere mate last heeft van ongewild urineverlies. De huisarts verwees me naar een fysiotherapeut die mij oefeningen aanleerde waarmee ik mijn bekkenbodemspieren sterker kon maken. Die bekkenbodem zorgt ervoor dat de urinebuis ondersteund wordt bij inspanning, zodat er niet per ongeluk urine uit de blaas loopt. Verslapt de bekkenbodem, dan wordt de urinebuis niet meer goed ondersteund en kan het gebeuren dat je bij het plotseling aanspannen van je buikspieren, als je lacht of niest, in je broek plast. Dat kan dus komen doordat je een bevalling meegemaakt hebt, een operatie, maar ook als je hormoonspiegel verandert wanneer je in de overgang komt.
De fysiotherapie hielp bij mij niet voldoende en na een paar maanden aanmodderen ben ik verwezen naar een specialist. Ik werd geopereerd en kreeg een TVT-bandje, wat staat voor Tension free Vaginal Tape. Het is een kunststof bandje, een soort gaasje, dat ze onder je urinebuis vastmaken. Dat vergroeit uiteindelijk met het omringende weefsel. Als je lacht of niest en de druk toeneemt, wordt de urinebuis tegen dit bandje aangedrukt, zodat de urine er minder gemakkelijk door kan.
Het is een kleine operatie, maar je bent er wel even zoet mee. Ik mocht een paar weken niet fietsen, tillen en sporten. Maar het scheelde zóveel! Zeker 85 procent van de klachten waren weg. Kijk, als ik moet niezen, en ik nies echt heel hard, moet ik wel even mijn aandacht bij mijn onderkant houden.
Sinds een paar jaar heb ik ook hormoonpleisters voor de overgang. Die helpen ook tegen het urineverlies. Ik draag nog wel inlegkruisjes. Natuurlijk zijn er ergere dingen, en ik heb mijn innig gewenste kind, dus what the fuck. Maar het is wel fijn dat ik nu weer alles kan doen.’
Lees ook: De hete nachten van een kribbige vijftigplusvrouw
 niesde of hard moest lachen, verloor ze wat urine. Zes jaar geleden liet ze een bandje om haar urinebuis plaatsen.){kind=link}