In de serie Het Nieuwe Land verdiept Huub Stapel zich opnieuw in de geschiedenis van de Zuiderzee. Waar hij in de voorloper Eens ging de zee hier tekeer inzoomde op de gevolgen van het verdwijnen van de Zuiderzee voor de vissersfamilies, gaat hij dit keer op zoek naar een ander verhaal. Namelijk dat van de polderpioniers die huis en haard achterlieten om hun leven op te bouwen op deze kale vlakte.
Het afsluiten van de Zuiderzee betekende voor de vissers weliswaar het einde van een tijdperk, toch was het voor veel boeren juist een nieuw begin. Grote delen van de voormalige zeebodem werden ingepolderd. Ruim 200.000 hectare kostbare landbouwgrond lag klaar om te worden ontgonnen.
Maar niet iedereen was er welkom. Het geloof in de maakbaarheid van de samenleving was grenzeloos. En in die fonkelnieuwe polders – die volledig vanaf de tekentafel waren ontworpen – werden óók de bewoners langs de meetlat gelegd. Voor de perfecte polder waren immers alleen de beste boeren goed genoeg. Wie aanspraak wilde maken op een plekje in het nieuwe land werd aan een strenge voorselectie onderworpen. Maar om te aarden is meer nodig dan alleen goede grond. Dus hoe zorg je ervoor dat nieuw land een kloppend hart krijgt?
In gesprekken met pioniers, hun nazaten en schrijver Eva Vriend ontdekt Huub Stapel wat dat maakbaarheidsideaal teweeg heeft gebracht, hoe het doorwerkt in latere generaties en wat er tegenwoordig nog over is van de befaamde pioniersgeest én het kloppend hart van de polder.
Het Nieuwe Land begint op zaterdag 31 augustus om 20:35 bij Max op NPO2.
Nooit meer iets missen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!