Deze week in de Telegraaf: het Kruidvat nodigt jongeren uit om samen met hun bestie te komen solliciteren voor een bijbaan ‘want dat vinden ze minder spannend’. En nu kunnen we allemaal wel dingen over sneeuwvlokjes die zich niet zo moeten aanstellen gaan roepen, het werkt als een dolle. Dus waarom niet, vraagt Puck van Saar zich af.
Veel bedrijven zitten te springen om personeel. Sinds de drogisterijketen ‘solliciteren met je bestie’ anderhalf jaar geleden introduceerde, is het aantal (duo)sollicitaties met 83% gestegen. Dan heb je wel een hit te pakken, lijkt me.
Toegegeven, de droom is natuurlijk een zestienjarige die vrij en onvervaard naar binnenstapt en zich stralend verkoopt. Die zullen er vast wel zijn (ik was het op die leeftijd niet), maar de meeste jongeren vinden solliciteren net zo spannend (ooit noemden we dat trouwens gewoon eng) als zelf naar de huisarts bellen.
Ze leven bovendien in de veronderstelling dat iedereen buiten hun eigen kringetje superstreng is. Komt dat omdat wij zo vaak roepen dat ze zulke watjes zijn? Ik sta zelf ook nog wel eens met faalangst-zweet in mijn handen. Als je in deze wereld geen beeldschoon extrovert genie bent, heb je volgens de social geen bestaansrecht, tenslotte. En ik ben een Saartje met levenservaring die niet onaardig kan relativeren als het erop aankomt. Hoe moet het wel niet zijn als je een puber bent en denkt dat iedereen je stom vindt en dat je niets kan?
Er is werk genoeg, jonge mensen vinden niets zo leuk als andere jonge mensen, waarom ze dan niet samen laten solliciteren én ze bij gezamenlijke geschiktheid zoveel mogelijk samen inplannen in een dienst? Zodat ze ook niet in hun eentje een boterham hoeven te eten tussen volwassenen die ze helemaal niet kennen?
Ik lees dat er ontzettend veel leuke verhalen uit de winkels op het hoofdkantoor binnenkomen en dat het de sfeer in het team verhoogt. Het is gezellig voor de jonkies, als teamchef heb je er amper omkijken naar, ze voeden intussen elkaar nog een beetje op qua verantwoordelijkheid nemen en je vakken worden netjes gevuld en gespiegeld: win-win.
Ik zou zeggen: supermarkten, warenhuizen, bouwmarkten, tuincentra, bakkers en wie dan ook extra handjes nodig heeft, pas deze methode toe. Recruitment 2.0! Er komen echt nog genoeg momenten in het leven dat ze zich alleen moeten redden. Dit is óók leren, socialiseren en functioneren, maar dan met een steuntje van je bestie. Wat we er als Gen X’ers en Boomers ook van vinden, als het werkt, dan werkt het.
Nooit meer iets missen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!
