Mariëtte snapt niet zo goed waarom er een heleboel leuke, slimme vrouwen zijn die zo raar doen op Facebook.
Laat ik even beginnen met de mededeling dat ik níet de hoofdredacteur van Facebook ben of zo, laat staan dat ik de gebruiksaanwijzing heb geschreven of mezelf beschouw als lichtend voorbeeld van hoe het allemaal moet in het leven. Want dat is niet zo, en dat pretendeer ik ook niet. Ik ben juist groot voorstander van het simpele doch fijne gegeven dat iedereen lekker moet doen waar-ie zin in heeft en vooral niet moet denken dat ik de wijsheid in pacht hebt, want dat heb ik niet en de wereld zou echt geen betere plek worden als ik mijzelf als hoeder van de mensheid zou beschouwen. Het zou bijkans een puinhoop worden.
Maar er valt me wel iets op. Iets vreemds. Het gaat om leuke mensen. Leuke, slimme mensen die ik goed of minder goed ken, maar van wie ik weet dat ze grappig zijn en zichzelf niet al te serieus nemen. My kind of people. Ik ben bevriend met deze mensen op Facebook en zij zijn weer bevriend met mensen op Facebook, die ik vaak nog minder goed ken, maar wel van hallo zeggen op een verjaardag of werkborrel.
En het valt me dus op dat sommige van die mensen hard hun best doen op Facebook te verbergen hoe leuk ze zijn. In plaats daarvan gedragen ze zich ronduit debiel.
Neem X. (die in het echt geen naam met een X. heeft, maar X. klinkt lekker anoniem). X zit even in between jobs zit en baalt daar zo stevig van dat ze me onlangs vertelde dat ze ’s ochtends soms huilend de vaatwasser staat uit te ruimen, omdat ze het gevoel heeft niet meer mee te tellen in het leven.
X voelt zich lamlendig, vlucht in Netflix, eet te veel, heeft geen energie om te sporten, en baalt daardoor ook nog eens van haar lijf.
Maar niet op Facebook. Op Facebook deelt ze de ene na de andere foto van een zelf gefabriceerde latte op dinsdagmorgen, met daarbij de mededeling dat ze zo #blessed is met haar koffie en haar kind voor wie ze net een biologisch bananenbrood heeft gebakken (waarvan ze mij dan weer vertelde dat het niet te nassen was, maar goed).
Daarnaast zet ze haar intelligentie in voor het doen van allerlei malle testen. Ik heb sowieso een hele rits Facebookvrienden die blijkbaar graag willen weten welke kleur hoorn ze zouden hebben als ze een eenhoorn waren, aan welk voertuig ze het meest verwant zijn (laatst schreef iemand: ‘Ik ben een trein! Ik dacht het zelf ook al!’) en op welke dode celebrity ze het meest lijken. Deze thuiszittende kennis heeft er inmiddels ook een dagtaak van gemaakt. Zo weet ik dat ze van de broodsoorten het meest verwant is aan een krentenbol en dat ze zeventien soort knaagdieren kan opnoemen in anderhalve minuut.
Ander voorbeeld: reacties. Ik schrijf nog weleens een blogje, ook over moederschap, dus ik weet inmiddels dat er een grote groep medemoeders is bij wie er nooit iets fout gaat, die elke seconde van de dag intens van hun kinderen genieten en die nooit moe zijn of stress hebben. Die reageren namelijk graag op mijn blogjes met de mededeling dat dit voor hen totaal niet herkenbaar is, omdat zijzelf gewoon heel relaxed zijn en derhalve nooit gedoe met hun kind hebben of gewoon even met de hand in het (ongewassen) haar zitten.
Dat vind ik natuurlijk heel fijn voor deze mensen en als je blogt moet je een olifantshuid hebben, maar ik snap toch niet helemaal waarom er met regelmaat mensen reageren met een persoonlijke aanval waar je u tegen zegt. ‘Ja, dat krijg je ervan als je niet bereid bent er gewoon voor je kinderen te zijn’, typte laatst iemand. Het stond er echt en het erge is: ik heb deze vrouw een keer persoonlijk ontmoet en gezellig met haar staan praten. Ik heb maar besloten dat haar account was gehackt, een ander verklaring voor heb ik er niet voor dat zo’n leuke vrouw zo’n debiele reactie plaatst, duidelijk bedoeld om mij een rotgevoel te bezorgen.
Nog eentje: ik heb een – nogmaals heel leuke en intelligente – vriendin van wie ik sommige dingen niet begrijp. Zoals het feit dat ze zich iedere dag een keer of zes uitput in Xenos-tegeltjes en wijsheden, categorie ‘in dit huis maken we lol’ en nog wat van die goedkope levensspreuken. En ze was ook altijd aan het genieten, echt de hele dag door.
‘Lekker gedoucht op zaterdagochtend. Genieten!’
‘Jee, pastasaus uit een pot! Foodporn! Genieten!’
‘Nagels gelakt. Genieten!’
Hartstikke fijn voor haar, dat ze in haar huis lol maakt, behalve dan dat ik weet dat het niet waar is. In werkelijkheid maakt ze in haar huis vooral veel ruzie, van het soort waarbij er letterlijk salontafels door de kamer vlogen en ze zelfs nog eens op de eerste hulp belandde omdat ze was gemolesteerd. Niet door een insluiper of overvaller, maar door haar eigen vriend.
Juist, de man die op de talloze foto’s (‘mijn schatje en ik so blessed #lovemylife’) aan haar arm hangt. Soms nog geen dag nadat de politie weer aan de deur is geweest. Ik snap dat je geen foto van die zwaailichten op Facebook zet en ook de wijkagent niet tagt, maar wie probeert ze nou precies te overtuigen met dit perfecte plaatje?
Maar goed, zoals ik al zei: ik ben gelukkig niet de baas van Facebook en wie op social media de uitgelezen kans ziet zichzelf neer te zetten in een perfect leven dan wel uit te testen welke kleur M&M ze zou zijn als ze een chocolaatje was, moet dat natuurlijk gewoon vooral doen. Je weet immers nooit wanneer die informatie nog eens van pas komt. Gelukkig weet ik van de meeste van mijn Facebookvrienden hoe leuk ze in het echt zijn en dat ze ook helemaal niet zoveel op een krentenbol lijken.
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
