Eindelijk is er op NET5 een programma ‘powered by LINDA.’ Iris en de 12 dates. Heleen is eraan verslingerd, maar maakt zich hevig zorgen over de mannen.
Sinds een paar weken kunnen we op NET5 in een ‘docu-reality’-serie pianiste Iris Hond op haar zoektocht naar de ware liefde volgen. Verrukkelijke tv, waarvoor kosten noch moeite gespaard zijn want: ‘powered by LINDA.’ De Mol dus, en dan weet je het wel, er wordt niet op een stuiver gekeken. Iris zelf is beeldig; lang haar, lange benen, schitterende ogen, een stel tanden om jaloers op te zijn, en dan ook nog dat muzikale talent… Ze is kortom, zo’n vrouw waarvan je je als mollig tiep van 167 centimeter (ik dus) toch even afvraagt hoe ze die superieure genenpoel wel heeft weten te vinden en die leuke kerel nog niet.
Dat zou mogelijk te maken kunnen hebben met haar getroebleerde achtergrond, waarin misbruik en een dakloze periode hebben plaatsgevonden. Geen geringe kost. Op haar zoektocht krijgt Iris dan ook begeleiding van een psycholoog met wie ze na iedere ontmoeting een gesprek heeft. Om dit kwetsbare avontuur voor haar zo comfortabel mogelijk te maken, huurde het productieteam een beeldige villa in kunstenaarsdorp Bergen. Dat levert uiteraard mooie plaatjes op: Iris dromerig uitkijkend over de schitterende tuin. Iris dromerig ruikend aan een bloem. Iris dromerig lopend door het bos. Iris dromerig spelend op een vleugel. Tussendoor zwiept Iris vaak en veel haar haar naar achteren. Zou ik ook doen als ik dat haar had.
Maar goed, ter zake!
Per aflevering gaat Iris ‘op date’ met drie mannen. Aan die mannen is duidelijk gevraagd of ze ‘iets leuks’ met Iris willen doen, want met al die dates aan een wankel tafeltje in een bruin café levert natuurlijk geen leuke tv op. De eerste kandidaat was een oudere man, type stoere militair, met wie Iris meteen in de touwen hing. Geen paniek, ik bedoel dit letterlijk. Een ander bleek de zoon van een koning in het Afrikaanse land Benin te zijn, wat, denk ik niet zoveel voorstelt, aangezien Benin een republiek is. Anyway, de Afrikaanse prins zei bij Iris zoveel ‘water te voelen’ dat hij een ‘mermaid vibe’ ontwaarde. Ik zou dan denken: donder op met je vage spirituele gelul, maar Iris bleek juist enorm gecharmeerd. Gelukkig zag ze tijdig in dat koningin worden niet zo in haar carrièreplanning paste. Een andere potentiële partner besloot dat het leuk was om bij een ijzige temperatuur en windkracht 10 in zee te gaan zwemmen waarop hij tot Iris grote schrik opeens zijn zwembroek ‘met niets eronder!’ uit trok. En weer een ander was zo ontzettend nerveus dat hij onbedoeld in een kramp schoot waar hij niet meer uitkwam. Ik geef het je ook te doen; onder het oog van een camera een droomvrouw proberen te versieren in de wetenschap dat het nog uitgezonden wordt ook.
Over je kwetsbaar opstellen gesproken.
Na ieder afspraakje vertelt Iris aan de psycholoog wat de man in kwestie bij haar heeft losgemaakt. Het daten gaat iedere keer wat beter, zo blijkt. Niet meer zo pleasen, maar vooral ‘dichtbij jezelf blijven’ en eigen koers bepalen. Je niet verantwoordelijk voelen voor zijn gevoel. Valt er een stilte? Die hoef jij niet op te vullen. Als je iets niet leuk vindt of niet ziet zitten: niet doen.
Fijn voor Iris dat er progressie in haar ontwikkeling zit, maar allemachtig, die mannen! Die worden natuurlijk ook besproken, en dat gebeurt ongekuist. De een wekte een zekere weerzin in haar op, de nerveuze irriteerde haar, met een ander was het ook super ongemakkelijk en ga zo maar door. Oké, begrijpelijk, zo praat je nu eenmaal met vriendinnen (of met je psycholoog) over min of meer mislukte dates, maar in dit geval kijkt en luistert wel heel Nederland mee. Voor ons smullende kijkertjes levert dat zonder meer fascinerend kijkvoer op, maar één ding houdt mij enorm bezig: hoe is het met de nazorg geregeld voor die arme dates?
Lees ook: 34 redenen waarom ik best een beetje Linda de Mol wil zijn
