Jackie is nu een jaar officieel gescheiden. Na 22 jaar relatie was het genoeg. Ze is eindelijk los van al die goedbedoelde maar zeer bepalende adviezen, maniertjes en bepalingen van haar ex. Ze ging het op haar eigen manier doen. De leegte die hij achterliet, voelde steeds meer als ruimte voor haar. En dat voelde goed.
Het single zijn beviel haar eigenlijk prima. Geen rekening te hoeven houden met de ander of naar zijn pijpen te hoeven dansen, nee, Jackie vond het heerlijk om gewoon te kunnen doen wat ze wilde zonder dat iemand daar iets van vond.
En toen ontmoette ze Jack. Jack en Jackie, dat kan natuurlijk niet, maar het daten was leuk en Jack was bijzonder getalenteerd tussen de lakens dus ze genoot met volle teugen van deze gezellige flirt.
Afgelopen weekend was ze jarig. ’s Morgens was ze alleen met haar kinderen en ’s middags zouden haar vriendinnen komen. ’s Avonds zou ze met Jack uit eten gaan maar overdag was voor haar kids en vriendinnen. Het is haar eerste verjaardag als gescheiden vrouw. Het voelt goed en toch ook raar. De spanning die haar ex altijd gaf was weg en daar is nu leegte voor in de plaats. Of nee, ruimte. Ruimte voor haar, om het op haar manier te doen. Ja dit is haar dag!
Haar zoon loopt de tuin in met de aardbeientaart en haar dochter met de koffie. Dit is hun laatste zomer thuis, vanaf september gaan ze allebei studeren en op kamers. Jackie voelt zich trots en gelukkig, ze heeft zin in de ruimte die ze nu eindelijk krijgt maar koestert dit moment met zijn drieën. Ze neemt net een hap van haar taart als de schuttingdeur van de achtertuin open gaat. Rode ballonnen komen door de deur. Gevolgd door bloemen en een bekende man met een grote glimlach op zijn gezicht. ‘Verrassing!’ Roept Jack.
‘Ah, het was zo lief van hem!’ zegt ze. ‘Iedere andere vrouw zou dit toch geweldig vinden? Wat is er toch mis met mij dat ik het eigenlijk niet leuk vond?’
‘Had je hem uitgenodigd voor de koffie?’ Vroeg ik
‘Nee, ik wilde alleen met mijn kinderen zijn.’
‘Wist hij dat?’
‘Ik dacht dat ik dat wel gezegd had, maar misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest?’
Zoals altijd is Jackie invoelend, begripvol, ziet ze de positieve kant van het gedrag van de ander ook al kwetst het haar. En zoals Jackie zijn er velen. Ter bescherming van de gevoelens van de ander, cijferen ze zichzelf helemaal weg.
‘Dus je hebt hem niet uitgenodigd. Je hebt gezegd dat je alleen met je kinderen wilde zijn. ‘ ‘
‘Je had daarom ’s avonds afgesproken met hem, toch?’
‘Ja, eigenlijk wel.’
‘Wie maakt het hier dan moeilijk?’
‘Maar hij bedoelt het toch lief?’
‘Is hoe iemand iets bedoelt belangrijker dan hoe het aankomt bij jou?’
Ze leunt naar achteren op de bank en denkt na. Ik zie haar worstelen met haar gedachten en ik kan me niet inhouden.
‘Als ik jou sla, maar ik bedoel het goed, kan het dan nog steeds pijn doen bij jou?’
Dan kijkt ze me vastbesloten aan. ‘Ja daar heb je een punt. Ik wilde dat gewoon niet en hij deed het toch.’
‘Dus wie doet hier eigenlijk moeilijk dan?’
Het antwoord hier op is eigenlijk geen verrassing. Hit the road Jack!
Meer informatie over Marie-José? Check haar website of volg haar op Instagram.
