Vrouwenfluisteraar, tv-maker & schrijver Jan Heemskerk (56) beantwoordt prangende Saar-vragen.
Lieve Jan,
Eén op de zes kinderen wordt geboren met een vader van boven de veertig. In één op de twintig gevallen is de vader al ouder dan 45. Waar hebben jullie in vredesnaam zin in, lieve Jan?
Ik zal het je nog sterker vertellen, Saar,
In 2015 zijn er 2.500 baby’s geboren van wie de vader Abraham al had gezien! Mannen van mijn leeftijd! Nou: ik probeer me nu even voor te stellen hoe ik me zou voelen als (een nieuwe) mevrouw Heemskerk me een positieve Predictor onder mijn neus zou duwen. Ik denk dat ik haar een dikke kus zou geven, van harte zou feliciteren, veel succes zou wensen, de spaarrekening zou leegroven en met onbekende bestemming zou afreizen naar Bali.
Saar,een baby, daar zit je toch niet meer op te wachten, op onze leeftijd? Het is al erg genoeg dat binnenkort de bestaande kinderen zelf baby’s gaan maken, waar wij als grootouders (meer precies: de oma) dan op moeten passen, zodat je nóg en alwéér met dat lawaai en de strontluiers zit.
LEES OOK Jan mag kiezen: een jong wichtje of een 50+vrouw
Een kind krijgen als je net de veertig bent gepasseerd, alla: dat heb ik zelf ook nog weleens gedaan. Nieuwe vrouw, had nog geen baby, je weet hoe dat gaat. Ik heb er zelfs mijn vasectomie voor ongedaan gemaakt, want zo’n lieverd ben ik nou eenmaal. En bovendien wachten al die vrouwen tegenwoordig zelf ook met baby’s krijgen tot ze tegen de veertig lopen en worden we met z’n allen veel ‘beter’ oud. Ik bedoel: mijn oudste zoon is 25, de tweede 22, de jongste twaalf, en ik kan ze in een eerlijk vuistgevecht alle drie nog makkelijk hebben, mogelijk zelfs tegelijk.
En er kleven best meer voordelen aan vader worden als je wat ouder bent. Meestal zit je wat ruimer in de slappe was en de kracht van je leven, heb je wat meer levenservaring en relativeringsvermogen, en toch iets minder zin in sex. De ideale bodem voor een ontspannen opvoeding van een schitterend liefdeskind, mogelijk twee.
Maar boven de vijftig trek je die doorwaakte nachten niet meer. Dat geschreeuw en voortdurend onbegrip van zo’n stomme baby. Zo’n vrouw die de hele dag infantiele geluidjes loopt te maken en geen aandacht voor je heeft. Om het nog maar niet te hebben over het vooruitzicht op je zeventigste dartel met zo’n jong te moeten doen langs een tochtig voetbalveld.
Ik snap het wel, hoor Saar, van die mannen van vijftig die een baby nemen. Die nemen ze – net als die minimaal tien jaar jongere vrouw, want die kan anders helemaal geen baby meer krijgen – in een wanhopige poging het verval en de naderende ouderdom nog een tijdje buiten de deur te houden. Maar dat gaat niet. Dat verval gaat onverminderd voort en je kunt dat maar beter accepteren en een mooi boek gaan lezen onder een felle schemerlamp. En het kinderen krijgen overlaten aan die jonge, enthousiaste, onvermoeibare en naïeve schattebouten die nog denken dat het leven een lolletje is.
LEES OOK Hoe onze Jan zijn tieten én twaalf kilo verloor
