Els’ man vindt haar heerlijk, maar zelf begrijpt ze niet waarom haar man haar lekker vindt. Echt helemaal niet. “Shit, het wordt echt tijd voor een kontcorrectie.”
Ik poets mijn tanden in de badkamer als J. de deur openzwaait. “Ha, een blote vrouw”, riep hij opgewekt. Voor ik het weet heb ik een grote mannenhand om mijn rechterborst en een andere op mijn billen. Ik poets rustig door, maar eigenlijk wil ik heel hard gaan gillen dat-ie weg moet, de badkamer uit, het huis uit, nou ja, misschien ook maar meteen mijn leven.
Dat komt: ik vind mijn lichaam heel erg lelijk. Dat krijg je als je bent gezegend met het lijf van je moeder. Ik heb borsten die bungelen, het vel van mijn bovenarmen zwaait debiel heen en weer en mijn bovenlijf vormt een rechte lijn die rechtstreeks in mijn kont verdwijnt. En dan is er mijn buik, die zo dik is dat ik er niet naar kan kijken zonder in tranen uit te barsten. Geef toe: dit is niet het lijf waarop een blad als Playboy zit te wachten.
Nou weet ik heus wel dat er ergere dingen zijn. En ik besef ook dat ik dankbaar moet zijn dat ik gezond ben. Maar toch. Het doet pijn dat je lichaam compleet naar de filistijnen gaat als tegen de zestig loopt.
Nu heb ik vriendinnen die fijntjes zouden opmerken: je moet ook sporten, Els. Ha, alsof dat helpt. Mijn moeder was verslaafd aan fietsen, wandelen en crunches (die toen nog gewoon buikspieroefeningen heetten) en kreeg toch gewoon een verzakt lijf. Dus dat hysterische sporten helpt ook voor geen meter. Lekker puh.
Ondertussen staat J. nog steeds gezellig in mijn tieten te knijpen. Hij geeft me een kus op mijn haar. En nog een. Ik krijg verschrikkelijke spijt van mijn gemene gedachten. Deze man moet helemaal niet uit mijn leven verdwijnen. Deze man mag nooit meer weg. Ik sla een blik in de spiegel en zie ons tweeën staan. Hij in zijn spijkerbroek en polo. Ik in mijn blote niks. Shit, het wordt echt tijd voor een kontcorrectie. “En nu de badkamer uit”, grauw ik. Mijn man gehoorzaamt. Ik sluit de deur achter hem en spoel mijn tandenborstel schoon. En haat mezelf omdat ik me zo schaam voor mijn lijf dat ik niet kan genieten van de liefde.
