Kan jij regelmatig mensen niet uitstaan? Vraag je je af of de wereld om je heen steeds dommer wordt? Boeit het je steeds minder wat anderen van je vinden? Dat kan kloppen. Hoe ouder je namelijk wordt, hoe meer ‘last’ je krijgt van andere mensen.
LEES OOK: Kijk mij nou weer eens lief en aardig zijn (oh, wat treurig)
Als je nog heel jong bent, kun je eigenlijk met iedereen wel overweg. Zo lang je buiten kon spelen, kon knikkeren of met iemands speelgoed mocht spelen, was je tevreden met praktisch elk gezelschap. Maar nu? Nu weet je een stuk beter wie je zelf bent, en wat je wel en vooral niet waardeert in een ander. En dan vallen er ineens toch een aantal mensen af. Hoe komt dat? Ben je verbitterd geraakt zonder dat je het doorhad?
Nee, er zijn een paar goede redenen waarom je vroeger makkelijker met veel mensen door een deur kon dan nu. Ten eerste zijn mensen in de huidige tijd over het algemeen genomen egocentrischer geworden. Het individu staat in veel aspecten van de samenleving voorop. En iedereen wordt hierdoor beïnvloed, ook jij. Je vind jezelf belangrijker dan vroeger. Dat klinkt egoïstisch, maar is eigenlijk heel goed. Je hoeft namelijk niet meer constant andere mensen te pleasen of jezelf aan te passen aan hun standaarden. Dit betekent alleen wel dat je niet meer met iedereen op een lijn zit.
Een tweede reden is dat de wereld om ons heen steeds verandert, maar wij hetzelfde blijven. Nieuwe generaties groeien op met nieuwe normen en waarden, terwijl die van jou redelijk constant blijven. Daarom zijn niet alle oudere generaties even positief over de ‘jeugd van tegenwoordig’. Zo trek jij bijvoorbeeld je wenkbrauwen op wanneer je je 11-jarige nichtje 50 selfies ziet maken voor haar whatsapp, die ze vervolgens nog uitgebreid bewerkt met filters, plaatjes en glitterende teksten, terwijl dit voor jongere generaties al veel normaler is.
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Een derde reden voor het feit dat je bepaalde mensen niet snel in je leven toelaat is dat je vertrouwen met de jaren schaarser wordt. Door de ervaringen die je hebt opgedaan in je leven, weet je onderhand hoe het is om teleurgesteld te worden door mensen. Daardoor ben je ook meer op je hoede wanneer je nieuwe mensen ontmoet, en leer je op je onderbuikgevoel af te gaan als iemand je niet aanstaat.
Uiteindelijk is het dus helemaal niet erg dat je gedurende je leven steeds kritischer wordt bij het uitkiezen van de mensen die je om je heen wil hebben. Zo hou je uiteindelijk juist de mensen over die écht goed bij je passen. Dat is nog een leuk oud worden.
