Miriams badkamer is overgenomen door fruitvliegjes (en die moeten dood!)

-

Fruitvliegjes op je fruit? Kan gebeuren. Maar bij Miriam zitten ze – wat een mysterie – in de badkamer. Die moeten dood, en rap een beetje. 

LEES OOK: Ik hou zoveel van dieren dat ik zelfs met koeien praat

Er vloog een fruitvliegje tegen mij aan in de badkamer. Het deed geen pijn. Het voordeel van fruitvliegjes is dat ze superklein zijn dus als ze tegen je aanbotsen tijdens het vliegen heb je er niet echt last van. Beduusd staarde ik de fruitvlieg na. Om vervolgens te ontdekken dat het niet de enige fruitvlieg was in de badkamer. Het stikte ervan.

Normale vliegen hoor je nog een soort van brommen. Muggen zoemen. Bijen en hommels ook. Maar fruitvliegen zijn de meest kleine zwijgzame motherfuckers onder de insecten. Die hoor je niet. Je ziet ze zelfs amper. Plus? Nog zo’n nadeel. Je hoeft maar één keer met je ogen te knipperen en ze hebben zich verdubbeld. Die klootzakjes planten zich nog sneller voort dan de snelheid van het licht.

Dat weet ik nog van mijn eerste biologieles in 1983 op de Heilige Geest Mavo te Bergen op Zoom. We zouden een soort geheim experiment gaan doen met fruitvliegjes. Fruitvliegjes? Ik had er nog nooit van gehoord. Wie wel? Op dag één kregen we een afgesloten petrischaaltje met twee van die prutsvliegjes van meneer Hagenaars en op dag zeven zat dat hele petrischaaltje angstaanjagend vol. Moraal van die Biologieles? Stop geen fruitvliegjes in een afgesloten ruimte en laat ze vooral niet los.

Ik heb een heel klein badkamertje. Qua formaat zeg maar de petrischaaltjes onder de badkamers. Nog voor ik mij had afgedroogd hadden ze zich verdubbeld. Kroegbazen in het algemeen en Vlamingen in het bijzonder hebben het over biervliegjes als ze fruitvliegjes bedoelen. Ik heb geen fruit in mijn petrischaalachtig badkamertje en ook geen bier. Ik heb wel twee plantjes in mijn badkamertje staan maar die zijn nep. Fruitvliegjes of biervliegjes zijn dan wel belachelijk klein en volkomen zinloos, ze heten niet voor niets fruitvliegjes of biervliegjes, dom zijn ze zeker niet. Ondanks hun kleine hoofden zitten daar heus wel hersentjes in. Groot genoeg om echt niet te gaan lopen geilen op twee namaakplantjes van de Xenos.

Ik besloot ze een voor een eigenhandig dood te drukken. Maar voor elke fruit/biervlieg die ik een enkele reis naar de insectenwalhalla kneep kwamen er twee terug. Er was geen beginnen aan. Wat nu? Ik trok alle lades open. Haalde alle handdoeken weg. Gluurde onder elk Nivea-potje op zoek naar De Bron. Misschien lag er ergens een half opgegeten appeltje? Of stond er een half opgedronken flesje Leffe Blond tussen de mandjes? Nope. Nergens een appel of biertje te bekennen.

Er zat niets anders op dan de deur gesloten te houden en een soort van massagraf aan te richten. Er hoefden maar twee vliegen te ontsnappen en ik en de rest van Nederland, Europa en de wereld zou de rest van de zomer een gefruitvliegt huis hebben zo weet ik uit ervaring. Dan maar genocide plegen in mijn badkamer formaat petrischaaltje.

Ik pakte een doekje waar ik mijn make-up mee verwijder en ging als een samoerai tekeer. Mijn spierwit gestucte badkamermuurtjes veranderden in gespikkeld muurtjes. Een voordeel van fruit/biervliegjes: ze zijn zo klein dat er geen bloed uit spat. Nadat ik de laatste der MohiKanen om zeep had geholpen, sprong ik weer onder de douche. Ik voelde me vies. En slecht. Ik had tenslotte hele families fruitvlieg omgebracht.

Terwijl ik mijn zondes af stond te spoelen dacht ik weer aan die allerlaatste biologieles. De dreigende woorden van de leraar om dat schaaltje vooral niet te openen omdat dan de hele school last zou krijgen van een plaag. En als de school er last van zou gaan krijgen dan zou de wijde omgeving ook te maken krijgen met een plaag. En voor wij het wisten zou heel Nederland decennia lang gebukt gaan onder de fruit/biervliegjes.

Drie keer raden wie zich niet kon bedwingen? En neen. Ik wist nergens vanaf. Ook niet toen de school ontruimd moest worden en er pas na heel wat liters chemicaliën weer les kon worden gegeven.

Ik draaide de kraan dicht. Pakte een handdoek. Stapte uit de douche. Toen vlogen er twee fruitvliegjes schaterlachend tegen mij aan. Karma is a Bitch. Mijn excuses.

Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

 

gifgif
Miriam Mars
Miriam Mars
Miriam (54) woont samen met JP en Kater Koos ergens in Brabant. Naast haar werkzaamheden als ZZP'er, werkt ze ook parttime voor een golfschool. Sinds 2021 is ze, naast moeder van twee volwassen kinderen, oma van Jan. Als de in Dubai woonachtige Jantje met zijn ouders in Nederland is laat ze alles uit haar handen vallen voor hem en is ze onbereikbaar voor iedereen. Meer weten? Op Instagram miriammars1968 laat ze alles zien. Nou ja. Bijna alles.

RECENTE ARTIKELEN