Hermien koopt een nieuw speeltje: ‘Dat ding trilt als een malle’

-

Hermien heeft lang getwijfeld, maar uiteindelijk ging ze toch overstag. Doe je wel voorzichtig,’ appen mijn kinderen, altijd bezorgd om het welzijn van hun moeder.

Al tijden liep ik er over te dubben; zal ik er eentje aanschaffen of kan ik zonder? Handmatig werkt tenslotte tot op heden prima. Toch bleef het in mijn achterhoofd zweven. Om me heen kreeg ik te horen; ‘Doen, je krijgt echt geen spijt van zo’n apparaat. Zo handig!’ De stap naar een fysieke winkel was voor mij te groot. Daar loop je immers de kans dat je iemand tegenkomt die het arme vrouwtje de techniek van het ding maar al te graag wil uitleggen.

Internet bracht uitkomst. Ik las me goed in, vergeleek de mogelijkheden van de diverse apparaten en ging bij mezelf te rade wat ik precies van het apparaat verwachtte. Na een goed gesprek met mezelf was ik eruit. Het ding moet het doen zodra ik het wil gebruiken. Het moet niet te zwaar zijn, goed in de hand liggen, draaibaar in diverse hoeken was een pré en het belangrijkste, ik moest overal bij kunnen.

Al snel vond ik er eentje die aan vrijwel al mijn eisen voldeed en ik parkeerde het in mijn virtuele winkelwagen, waar het nog even bleef staan. Ik twijfelde, heb ik het echt nodig? Ik doe immers al jaren zonder. Maar ja, nu ik alleen ben is zo’n apparaat wel handig. Met een ferme druk op de knop bevestig ik mijn aankoop, betaal en de volgende ochtend bezorgt de pakketdienst mijn bestelling. Jammer dat er geen neutrale doos omheen zit, flitst door mijn hoofd. De bezorger grijnst mij bemoedigend toe en vervolgt zijn weg door de wijk.

Aan de vorm van het pakket te zien, lijkt het alsof het in één stuk is geleverd, maar dat heb ik mis. Omdat het apparaat in diverse hoeken gebogen kan worden, moet ik een stang plaatsen. En daar moet weer een handgreep op voor beter houvast. Ik zucht, zoek de handleiding en begin te lezen.

Ik heb hier zo geen zin in. Vroeger besteedde ik dergelijke zaken uit aan Eric. Hij las altijd nauwkeurig de instructies van alle apparatuur die ons huis binnenkwam, zette het vervolgens in elkaar en pas als alles naar behoren functioneerde, kreeg ik een korte uitleg over de werking van het betreffende apparaat. Maar hij is er niet meer en hij zag het nut van dit apparaat nooit in, anders hadden we er vast al eentje gehad.

Het lukt me om alle onderdelen op de juiste plek te bevestigen en zowaar, als ik het aanzet, doet hij het meteen. Pff, wel stevig vasthouden. Dat ding trilt als een malle. Ik maak een foto en app de kids dat moeders met haar nieuwe speeltje aan de slag gaat. ‘Doe je wel voorzichtig,’ appen ze, altijd bezorgd om het welzijn van hun moeder, terug.

Ik plant de stang stevig in mijn buik. Zo heb ik voldoende houvast als ik voorzichtig heen en weer beweeg. Het valt om de donder nog niet mee om het apparaat omhoog te houden, maar het lukt. Zo train ik ook meteen mijn kipfiletjes, bedenk ik als ik bezig ben. Twee vliegen in één klap! Ik stop telkens om op adem te komen. Sodeju, dit is echt zwaar. Ik oefen flink, probeer alle hoekjes van het apparaat uit en ben uiteindelijk best tevreden met het resultaat. Blij dat ik het heb aangeschaft. Hier ga ik vast nog een hoop plezier aan beleven.

De volgende dag sta ik op met flinke spierpijn in mijn armen en schouders, maar wat geeft het. Mijn dakplatanen zijn weer prachtig gesnoeid en die klus heb ik toch maar mooi zelf geklaard!

Lees ook: Met dit wonderapparaat heb je nooit meer last van stijve spieren

gifgif
Hermien Stok
Hermien Stok
Hermien Stok (57) woont met twee volwassen kinderen, een kwijlende Berner sennenhond en twee jonge katertjes in een dorp onder de rook van Dordrecht. Haar man Eric is een jaar geleden overleden. Hermien is de auteur van vijf kinderboeken en een boek over de verbouwing van haar huis in Slowakije.

RECENTE ARTIKELEN