Veel mensen (vooral mannen) denken dat er tussen een vijftig- en negentigjarige vrouw niet zoveel verschil zit. Het woord ‘middelbaar’ heeft dezelfde muffe schimmellucht als het woord ‘bejaard’. Vraag maar aan Juliette die er elke dag mee moet dealen.
Ik praat met hem op een feestje. Een knappe man, ongeveer mijn leeftijd. Hij flirt een beetje. Leuk. Hij vraagt naar mijn leeftijd. “55,” zeg ik.
“Goh,” zegt hij. “Wat zie je er nog goed uit.”
Huh? Zei hij nou ‘nog’? En hoorde ik hem de woorden ‘voor je leeftijd’ half inslikken?
Als kind kon ik niet wachten tot ik ouder was. Mijn leven werd beheerst door het woordje ‘al’. (Wat ben je al een grote meid! Kun je al lopen / fietsen / worteltrekken? Krijg je al borsten? Mag je al alcohol? Ben je al het huis uit? Heb je al xtc geprobeerd?) Ik wilde zo snel mogelijk afrekenen met kinderachtige dingen, benadrukt door het woordje ‘nog’. (Zuig jij nog op je duim? Speel jij nog met poppen? Lees jij nog kinderboeken?) Dat lukte. Het leven werd steeds volwassener, leuker, voller, rijker – en beloofde dat voor altijd te blijven worden.
Maar dan passeer je de vijftig en ineens merk je dat er af en toe een ‘nog’ in de conversatie sluipt – het woordje dat je achter je gelaten dacht te hebben toen je ophield met duimzuigen. Rook je nog? vraagt ineens iemand. Of: draag je nog een bikini? Werk je nog fulltime? Heb jij nog sex? Ga jij nog uit? Draag jij nog rokken boven de knie? Plus de dubbelzinnige complimenten: Wat dans je nog goed. Wat zie je er nog goed uit – voor je leeftijd.
Die leeftijd, dat is ineens een dingetje. Wat blijkt: veel mensen (vooral mannen) denken dat er tussen een vijftig- en 95-jarige vrouw niet zoveel verschil zit. Het woord ‘middelbaar’ heeft dezelfde muffe schimmellucht als het woord ‘bejaard’. Daarom noemen ze de beurs waar ze scootmobielen en incontinentiemateriaal aan de vrouw willen brengen de 50PlusBeurs. Daarom ontmoet een vrouw van 55 verbaasde blikken als ze er goed uitziet, fietst, een nieuwe auto koopt, hard werkt om haar hypotheek te betalen (in het donkerbruine vermoeden dat ze dat zal moeten blijven doen tot haar sterfdatum) of zegt dat ze nog liever op een elektrische stoel dan op een elektrische fiets zal plaatsnemen.
Hallo, ik ben 55, geen 95. Waarom zeg je dat ik er nog goed uitzie? Hoe zou ik er moeten uitzien dan? Geblauwspoelde watergolf? Kleurloze regenjas? Steunkousen? Moeilijk loopje? En wat denk je dat ik de hele dag doe? Reisjes langs de Rijn maken? Bejaardengymnastiek in het buurthuis? Hoofdschuddend een advocaatje nuttigend de jeugd van tegenwoordig gadeslaan? Waarom zijn mensen zo ondersteboven van vijftigplusvrouwen die uitgaan en daten (ieuw, ze hebben een sexleven) en drinken en hard werken en hard fietsen en er niet uitzien als levende lijken?
Ik heb geen dubieus compliment nodig van een man die zegt dat ik er nog goed uitzie. Ik zie er namelijk niet goed uit voor mijn leeftijd. Dit is hoe 55 eruitziet. Best wel goed. Nog.
DEZE COLUMN VERSCHEEN OOK IN DE EERSTE EDITIE VAN DE PAPIEREN SAAR
