Deze week geen filmrecensie, maar wel een review van de vijfsterren original-serie op Netflix: Adolescence.
Je volgt in deze Britse serie de familie Miller van wie het leven totaal op zijn kop komt te staan wanneer de dertienjarige zoon Jamie gearresteerd wordt voor de moord op Katie, een tienermeisje van zijn school.
Het is gedurende vier afleveringen de vraag wat er werkelijk is gebeurd, of deze moord voorkomen had worden en of Jamie wel of niet schuldig is.
In deze miniserie komen hedendaagse thema’s als cyberpesten, groepsdruk en het fenomeen, dat gelabeld wordt als manosphere aanbod. Manosphere is een beweging van jonge mannen, die vinden dat hun mannelijkheid wordt ondermijnd door feminisme. Zij worden hiertoe aangezet door het gedachtegoed van de influencer en oud-kickbokser Andrew Tate, die akelig populair is online.
Ook Jamie blijkt in de actuele Netflix serie gevoelig te zijn voor dit soort informatie, net als zijn vriendengroep.
Het deed mij enorm veel pijn om de getormenteerde vader, moeder en zusje van Jamie te zien lijden onder de brute arrestatie van hun Jamie en het harde oordeel van een koude buitenwereld.
Wat deze serie ook zo bijzonder maakt is het gegeven dat deze is gemaakt met lange takes en one-shots, dus zonder te stoppen met filmen. Deze manier van filmen zuigt je als het ware in de film alsof je erbij bent en dat werkt zeer beklemmend. Niet alleen qua inhoud en vorm is de serie heel sterk, maar vooral is het heel knap dat de spanningsboog voor de kijker voortdurend blijft boeien.
Met of zonder pubers, ga deze grandioze serie kijken!
TEKST KATHLEEN WARNERS
