Hallo vrouwen met een kort, pittig kapsel, mag ik even jullie aandacht?

Miriam was op het station. Ze keek om zich heen. Ze zag overal vrouwen. Met kort haar. Een bril. Een jas met een capuchon. Iets te korte spijkerbroek. Schoenen waarvan je denkt: waar kóóp je die? Rugzakjes. Van nylon. Of nepleer.

Het liefst had ze deze vrouwen bij elkaar geveegd en ze verzocht even naar haar te luisteren. En dan had ze gezegd:

Lieve vrouwen,

Wie heeft jullie ooit wijsgemaakt dat kort haar lekker makkelijk is? Kort haar dient elke dag, nee, elk uur gefatsoeneerd te worden. Het dient elke dag te worden gewassen anders heb je een slaapkruintje aan de achterkant. Dat zien jullie zelf niet, maar anderen wel. Kort haar moet mooi gekleurd zijn. Geen onnatuurlijke kleur rood of ravenzwart of een combinatie van die twee. Tenzij je een rode neus op moet voor je werk. Geen enkel haar staat van nature recht omhoog , no way dat haar vanzelf alle kanten uit piekt. Of is het juist de bedoeling dat je brokjes gel of haarlak ziet zitten? En die plukjes die jullie massaal op de wangen plakken ter hoogte van de oren? Doe maar niet.

Dames? Er even bijblijven, ja? Ik wil het even hebben over jullie brillen. Is dit misschien een ik-reis-met-de-trein-bril en zetten jullie bij aankomst een bril op die wél leuk staat? Wat? Hebben jullie maar één bril? Kom op. Hallo. Nee, niet weglopen, hier blijven.

Heeft niemand jullie ooit verteld dat je van een capuchon een dik nekje krijgt? Een soort van bocheltje, zeg maar. Schrikken jullie daarvan? Nee toch? Weg met die capuchon, haal hem eraf en koop vanaf vandaag alleen maar mooie sjaals die je speels om je hals drapeert.

Rustig, rusthag! Niet zo boos doen. Ben nog lang niet klaar. Ik weet dat jullie het druk hebben met je gezin, werken en mantelzorgen, diep respect, maar die broeken? Dat iets past betekent nog niet dat iets je staat hè? Jullie broeken zijn te kort. Punt. Ik zie jullie sokken. Jullie sókken! Kan nooit de bedoeling zijn. Dat brengt mij op het volgende.

Ja die schoenen lopen vast erg lekker. Maar ze zijn lelijk. Ja. Jullie hoorden het goed. LELIJK. Er zijn miljoenen comfortabele, leuke schoenen te koop en jullie tikken deze op de kop? Ze hebben zelfs geen kleur. Vleeskleur of zwart – dat zijn toch geen kleuren?

Make-up ladies. Gewoon ’s ochtends een goeie basis op je toet. Foundation. Wenkbrauwtjes licht aanzetten. Mascaraatje op je bovenste oogwimpers. Beetje rouge op de appeltjes van je wangen. Lippenstiftje. Toetje fixeren met een goede spray en je ziet er de hele dag stralend uit. Weg met die dikke kohl-streep onder je ogen. Je bent geen pandabeer.

Nee. Blijf zitten. Ben bijna klaar. Ik wil nog een klein puntje maken. Rugzakjes staan never nooit bij een dikke jas en zijn eigenlijk alleen maar bedoeld voor modemeisjes. Maar die tellen niet mee, want die komen overal mee weg.

Maar ja. Toen kwam de trein. En Miriam was al laat. En bloedchagrijnig. Dus zei ze maar niets. Leek haar voor iedereen beter.

Pssstt… Wist je dat we ook een tijdschrift hebben? Neem een abonnement of koop een los nummer om te kijken wat je ervan vindt.

gifgif
Miriam Mars
Miriam Mars
Miriam (54) woont samen met JP en Kater Koos ergens in Brabant. Naast haar werkzaamheden als ZZP'er, werkt ze ook parttime voor een golfschool. Sinds 2021 is ze, naast moeder van twee volwassen kinderen, oma van Jan. Als de in Dubai woonachtige Jantje met zijn ouders in Nederland is laat ze alles uit haar handen vallen voor hem en is ze onbereikbaar voor iedereen. Meer weten? Op Instagram miriammars1968 laat ze alles zien. Nou ja. Bijna alles.