Miriam haat schoonmaken. Als er spontaan bij haar wordt aangebeld denkt ze maar één ding: laten het alsjeblieft Jehova’s Getuigen zijn. Die hoef ik geen koffie aan te bieden. Niemand hoeft mijn smerige vloer te zien.
Op zich vind ik opruimen niet eens zo’n gedoe. Het is meer wat er daarna komt: stofzuigen en dweilen. Mijn hele leven zoek ik al naar de ideale dweil plus emmer. Ik kocht ze in elke denkbare variatie. Van een stok met een losse dweil en een losse emmer tot erg ingewikkelde, peperdure constructies. Dan maakte ik mezelf een tijdje wijs dat het inderdaad een superfijn apparaat was. Het enige wat ik hoefde te doen was die bak uit elkaar halen, de dweil van de constructie pellen, schoon water in de bak doen en de uitgespoelde dweil weer bevestigen tussen twee onmogelijke klemmetjes..
Het werkte als een tierelier. Voor die honderd euro had ik ècht een goed werkend product. Alleen een beetje jammer dat ik in dat tyfusding steeds op mijn kop kreeg als ik de deur van de kelderkast opende. Maar ja, voor iets waar je veel geld hebt betaald, heb je best een gekneusde neus over. Collaterate damage, zeg maar. Tot dat ding een keer spontaan uit de kast viel en ik erover struikelde. Dat ging te ver. Doei kloteapparaat.
Ik kocht een ouderwetse trekstok, een dure dweil van marterhaar plus een gezellig gebloemde XL emmer. De emmer bleek bij nader inzien niet geschikt voor de trekstok waardoor ik allerlei natte en vieze handelingen uit moest voeren voor een optimaal resultaat. Ik gaf het op. Dan maar een vieze vloer.
De ommekeer kwam dankzij een vriendin. Ik baalde als een stekker toen ze zomaar op mijn stoep stond en om koffie bedelde. Ze volgde me naar de keuken. Ze staarde met open mond naar mijn ooit helderwitte houten vloer. En vroeg: ‘Heb jij geen stoomreiniger?’
Stoomreiniger? Wat was dat nou weer? ‘Dat zal ik je vertellen Miriam, een stoomreiniger is een soort stofzuiger die water stoomt. Hartstikke handig. Hoef je nooit meer te dweilen en nooit meer te bukken.’
Ik wist niet hoe snel ik haar de deur uit moest werken. Ik wilde onmiddellijk zo’n stoomreiniger scoren.
En nu, lieve mensen, is mijn leven rigoureus veranderd. Als er tegenwoordig wordt aangebeld zwaai ik de voordeur wagenwijd open en wie er ook voor de deur staat, koffiedrinken zal je. Kom maar langs. Kom maar kijken. Iedereen die nog ouderwets met een emmer en dweil aan de slag gaat, lach ik uit. Aan de stoomreiniger, jij. Nu alleen nog een manier zien te vinden waardoor dat magische wonder niet omkukelt als ik de kelderkast open.
Lees ook: Een puber die zijn kamer gaat opruimen in 101 irritante stappen
