Nog net niet briesend las Marleen (58) de uitkomsten van de Staat van het Gezin 2024, het jaarlijkse onderzoek onder meer dan drieduizend ouders. Uitkomst: gezinnen voelen groot gebrek aan steun. ‘Hou even op, zeg.’

“Kinderbijslag. Toeslagen voor van alles van het kindgebonden budget tot kinderopvangtoeslag. Vanaf 2027 gratis kinderopvang. Altijd ontzien worden bij belastingverhogingen. Kom daar maar eens om als je alleen door het leven gaat.

Voor alleenstaanden is het leven in verhouding duurder dan voor mensen met een gezin. Ze hebben vergelijkbare kosten, maar ze moeten rondkomen van één inkomen en ook voor hen wordt alles duurder. Er is ook voor hen een vangnet, maar als je net teveel verdient, val je overal buiten en moet je het zien te redden. Niet dat het een wedstrijd in flink doen is, maar kijk ook eens even naar alles wat je wél krijgt.

Nederland telt op dit moment meer dan drie miljoen eenpersoonshuishoudens. Dat zijn er acht keer meer dan zestig jaar geleden. En dat worden er alleen maar meer. Volgens hoogleraar sociale demografie Jan Latten is in 2050 de helft van de Nederlanders single. Deze toename vindt zowel onder jongeren als ouderen plaats.

Samen is en blijft echter de norm. De maatschappij is er op ingericht dat mensen trouwen of samen hun levens leiden. Samen sparen is gunstiger dan alleen en als je een ‘fiscaal partner’ hebt, horen daar ook voordelen bij als je je belastingaangifte doet. Iemand zonder kind(eren) die niet samenwoont, geen samenlevingscontract heeft of niet getrouwd is, mist die voordelen. Vakanties, verzekeringen, boodschappen, vaste lasten, alles is logischerwijs duurder als je het in je eentje moet betalen. Je zou het financiële discriminatie kunnen noemen.

Dus hou even op met je ‘groot gebrek aan steun’. Alsof er een vrouw is die moeilijk zal doen over een vader die even zijn kind verschoont op het damestoilet, als er bij de heren geen verschoningsplek is (als dat ‘gebrek’ het ergste in je leven is – kijk eens naar het nieuws of zo).

En wat betreft het gemiep over het ‘kindermenu, áltijd uit de frituur’: je hoeft geen patat met een kroket te bestellen. Je kunt ook een klein bord vragen en wat van je eigen eten geven of een kleine salade vragen als je vindt dat je kind toe is aan iets gezonds.

Als je kind dan gaat muiten, moet je niet gek opkijken als andere gasten dat vervelend vinden, die mensen zitten er om even te ontspannen. Het feit dat je je hebt voortgeplant, maakt je niet onaantastbaar dan wel een heilige. En trouwens, bestel je voor jezelf spruitjes en broccoli als je uit eten bent?

Uit het onderzoek: ‘Het beeld is: gezinnen moeten het zelf maar oplossen, jij hebt ervoor gekozen, zoek het zelf maar uit.’ Is dat niet hoe de mensheid zich staande heeft gehouden, met een beetje zelfredzaamheid? Iets met lusten en lasten?

Ik ben niet tegen kinderen, ze zijn over het algemeen enig. En ik ben helemaal voor solidariteit. Dat de kinderbijslag wordt betaald van belastinggeld is wat mij betreft prima, ik geniet met dank aan datzelfde belastinggeld onder andere van goede wegen en goede zorg. Kinderen zijn letterlijk de toekomst: de tienjarige die nu op zijn skateboard door de straat stunt, is over twintig jaar misschien wel de arts die voor een doorbraak zorgt.

Leven doen we samen, met een beetje geven en nemen. Dat wil dus niet zeggen dat alles moet wijken voor gezinnen en dat alles maar voor je geregeld moet worden op de meest ideale manier. Iedere generatie maakt zijn eigen toekomst. Een beetje eigen verantwoordelijkheid nemen, niet miepen en ook eens zelf iets oplossen, helpt daarbij enorm.

Nooit meer iets missen?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!