Gek van verliefdheid verliet Suzanne haar man en kinderen. Acht jaar later zegt ze: als ik had geweten hoe ontwrichtend dat zou zijn voor de levens van de kinderen en onszelf, had ik het niet gedaan. Het offer is te groot geweest.
Sinds ik schreef over mijn besluit weg te gaan bij mijn man omdat ik verliefd werd op een ander, krijg ik regelmatig berichten van vrouwen die in dezelfde situatie zitten. Ze zijn rond de veertig, hebben man en kinderen en krijgen ineens de kolder in de kop. Nu zijn ze verliefd op iemand anders, hebben zich nog nooit zo verbonden gevoeld en willen van mij, de nationale vraagbaak, weten hoe ik dat destijds heb gedaan. Het lijkt alsof ze toestemming vragen. En vooral willen horen dat het goed zal gaan.
‘Je bent mijn voorbeeld,’ riep een leuke vrouw me na op een feest nadat ze me op de dansvloer had verteld dat ze haar man had verlaten. Laat ik één ding vooropstellen: ik ben geen voorstander van uit elkaar gaan als je kinderen hebt. Destijds was ik met geen tien paarden tegen te houden. Extreme verliefdheid grenst aan een psychose. Mijn man had me het liefst op laten sluiten en wellicht was dat beter geweest. Ontoerekeningsvatbaar, voorlopig.
Het gebeurde natuurlijk niet voor niets, er was vruchtbare grond voor verliefdheid, in onze relatie en in mijzelf. Wat zeg ik: ik was als een vergeten aardappel, zelfs in een donker kastje had ik nog wortel geschoten. Ik vond mezelf niet meer leuk. Als moeder, als vrouw, en aan die man had ik ook geen zak. Ik buffelde mezelf de dag door, werd wrokkig en kribbig en toen hij weer eens aan al mijn wensen voorbijging, was het alsof ik als een elastiekje naar achter werd getrokken en plots werd losgelaten. Ik vloog op hem af en wilde hem het liefst overal slaan.
Dat was de stand van ons huwelijk.
De relatie met de man op wie ik verliefd was geworden, strandde na vier jaar op de scheidingsellende die ik achter me aan sleepte. Ik heb innig verdriet geleden en nu ben ik alweer drie jaar gelukkig met een man die in alle opzichten goed bij me past. Beter dan mijn eerste man. Hij is net zo’n doorpakker als ik, waardoor ik niet als een proactieve mier taken ga overnemen waar ik me dan vervolgens weer aan stoor. En ik vind hem nog reuze aantrekkelijk ook – niet onbelangrijk.
Toch zeg ik: als ik had geweten wat er allemaal zou gebeuren, de ruzies, de verwijten, de onophoudelijke strijd, vier jaar lang, en hoe ontwrichtend dat zou zijn voor de levens van de kinderen en onszelf, dan had ik het niet gedaan. Het offer is te groot geweest. Ik had beter voor mezelf op moeten komen bínnen die relatie, mijn grenzen moeten aangeven, niet alles maar slikken en vervolgens mezelf opvreten. En hij had meer op mij moeten letten en me serieus moeten nemen. Wat wij fout hebben gedaan is dat we onze relatie onderaan de prioriteitenlijst lieten bungelen. We moesten al zoveel. Dat zat wel goed.
Nee, zo raak je elkaar kwijt. Door vanzelfsprekendheid. Als je geluk hebt, merk je de verwijdering op voordat een van de twee verliefd wordt. Heb je pech, dan nemen hormonen het over en is er geen redden meer aan. Er zijn heus mensen die goed uit elkaar gaan, maar in geval van verliefdheid is dat zelden het geval. Woede, jaloezie, gekrenkte ego’s, het levert een akelig schouwspel op en je kunt je niet voorstellen wat een impact het heeft daarin te moeten leven. Niks geen romantiek met je verse liefde, je hebt het tachtig procent van de tijd over wat er nu weer is gebeurd en gezegd, en ondertussen mis je de kinderen die er al helemaal niet om hebben gevraagd en zich als aapjes aan je vastklemmen bij het afscheid, of zich tegen je afzetten. Je raakt de helft van je vrienden kwijt, je huis, je schoonfamilie, je geld en je status. Een huwelijk bestaat uit zoveel meer dan een relatie.
Daarom zeg ik tegen al die vrouwen die mij benaderen: als er ergens nog liefde en kameraadschap zit, probeer die weer op te zoeken. Luister echt naar elkaar, doe je best, doe lief! En ga samen weer dingen doen, al die dingen die je vroeger leuk vond, voordat je kinderen had. Mis je spanning en hartstocht, dan kun je beter af en toe buiten de deur neuken dan gaan scheiden. En hou het daarbij.
Lees ook: Buurvrouw, weet je al dat ik in scheiding lig?
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
