Ben je in de menopauze, denk je nooit meer ongesteld te worden, begin je opeens te bloeden als een rund. Dagen, weken, maanden achter elkaar.
Vlak voor mijn 51e verjaardag stopte ik met de pil. Op mijn leeftijd zou ik vast niet meer zwanger worden. Gespannen wachtte ik tot de overgang toe zou slaan. Zou ik humeurig, harig, opvliegerig en dik worden? Nooit meer zin in sex hebben?
De eerste weken gebeurde er niks. Toen werd ik ongesteld. Heftig ongesteld. Geeft niks, dat waren de laatste stuiptrekkingen van mijn vruchtbare leven. Moest ik even doorheen. Dacht ik.
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Het hield alleen niet op. Maandenlang bleef ik ongesteld, en het werd steeds erger. Zelfs met tampons XXL (ik wist niet eens dat die bestonden) én maandverband was het niet onder controle te krijgen. Elke afspraak of autorit die langer dan een half uur duurde, werd een probleem. Ik moest altijd dicht in de buurt van een wc blijven, anders liep het mis.
De dokter raadde een spiraaltje aan. Hielp niet. De pil er nog maar bij. Het bloeden werd ietsje minder. Op een dag zat ik bij een klant. Leuke man, op zijn praatstoel, gezellig, kop koffie. En toen voelde ik (letterlijk) nattigheid. Na een snelle afronding (hij zal wel gedacht hebben) stond ik op en voelde het meteen stromen. Goddank droeg ik een lange blouse en een lange jas. Gauw weg. Ik was op de fiets, ongeveer twintig minuten van mijn huis. Na vijf minuten ging het echt mis. Mijn broek, mijn jas, mijn fiets, alles zat onder het bloed. Baantjer was er niks bij.
Doodongelukkig belde ik mijn vriend. “Kan je me alsjeblieft komen halen? En breng handdoeken mee.” Hij was er in no time. Dankbaar zakte ik op de handdoeken in de auto.
En nou ben ik helemaal klaar met die overgang. Zo had ik me het niet voorgesteld. Ik wil een gewone menopauze. Ik wil opvliegers, ik wil mood swings, ik wil dik worden en vooral: ik wil weer een seksleven.
Strijdbaar bel ik de dokter. “Waarom doe je geen NovaSure-behandeling?” vraagt de assistente. Een nova-wat? “Dan branden ze je baarmoederslijmvlies weg. In negen van de tien gevallen stopt het bloeden voorgoed. Heel misschien komt het na jaren terug. Moet je maar eens aankaarten bij de dokter.”
Hoezo, IK moet het aankaarten bij de dokter? Moet de dokter dat niet aankaarten bij mij? Nou ja, whatever. Ik kaart het aan. En de dokter vindt het een goed idee. “Ik bel het ziekenhuis voor een afspraak.” Nu maar afwachten en hopen.
Informatie over NovaSure vind je op hevigbloedverlies.nl (En nee, dit is geen reclame, dat zou niet eens mogen).
