En dan moet je van de baas je op je vrije dag naar een idiote workshop

-

Renske (56) moest van haar teamleider in haar vrije tijd naar een workshop Energie & Vitaliteit: “Zelden heb ik zo naar een borrel verlangd.”

“Geen idee wie had bedacht dat we energieker en vitaler moesten worden. Het ziekteverzuim in het bedrijf is laag. Niemand zit te slapen achter zijn bureau. En we kunnen allemaal nog bij de dossiers op de hoogste plank. Maar de teamleider had dit vermoedelijk bedacht omdat we dan misschien nóg wel meer zouden kunnen overwerken zonder in te storten. De twee cursusleiders waren nogal duur, dus aanwezigheid bij de workshop was verplicht.

Vol verwachting ging ik zitten en kreeg van cursusleider 1, gekleed in een reuze vitaal trainingspak, te horen dat groenten eten gezond was. Brekend nieuws, hoor. Ik was blij dat ik was gekomen. Ook omdat er nog wat andere open deuren werden ingetrapt, zoals ‘suiker is ongezond’, ‘je moet lekker aan je gezondheid werken’ en ‘je moet je rust pakken’. Toen ik naar mijn collega siste dat ik mijn rust zou kunnen pakken als ik thuis op de bank kon lezen in plaats van naar deze flauwekul te luisteren, mocht ik meteen voor het bord komen. Ik leer het ook nooit.

Wat volgde was een kruisverhoor over mijn ‘lifestyle’, waar ik me blijmoedig doorheen heb gelogen. Alcohol? ‘Alleen op zaterdag’ (elke dag een glas wijn). Voeding? ‘Volgens de nieuwe Schijf van Vijf’ (maar vanavond een kapsalon omdat ik naar deze stomme cursus moest). Lichaamsbeweging? ‘O ja, elke dag’ (de hond moet tenslotte worden uitgelaten). En hoe zat het met mijn stress? ‘Dik in orde,’ zei ik en probeerde te kijken of ik hem niet wilde wurgen.

Toen mocht ik weer gaan zitten en kregen we les in work-life balance, want in het Engels klinkt zoiets veel gewichtiger. Een muitende collega zei dat ze nu liever haar kinderen had ingestopt, qua combinatie werk en gezin. Een andere droeg bij dat de work-life balance een stuk beter zou zijn als we niet het werk dat we vorig jaar nog met veertig man deden nu niet met twintig man zouden moeten doen.https://www.saarmagazine.nl/wp-admin/post.php?post=5780&action=edit#category-add

Dit werd de cursusleider te ingewikkeld, we moesten dicht bij onszelf blijven en er mindful instaan. Ik vroeg me af hoe mijn teamleider zou reageren als we morgen in plaats van de targets te halen eens lekker dicht bij onszelf zouden blijven en met zijn allen een mindful kopje thee zouden gaan drinken. Eens kijken of de stress die dat haar zou opleveren te blussen zou zijn met deze fantástische workshop. God, wat had ik zin in een borrel. Wat zeg ik? Twéé borrels. En een portie kipnuggets.

Er volgden nog wat rek- en strekoefeningen (nuttig, maar niets wat we niet al wisten). Er kwam het baanbrekende advies om voldoende water te drinken (joh!). Als kers op de taart moesten we van cursusleider 2 ook zorgen dat we goed sliepen, want ook dat was héél gezond. En toen knapte er iets bij me. “Je kunt jezelf niet dwingen om te slapen,” dacht ik, maar bleek dat hardop te hebben gezegd.

Ik zei nog veel meer. En misschien een tikje te vinnig. “Er zijn nachten dat ik hooguit een uur slaap en verder alleen maar lig te woelen, te zweten en te wachten tot mijn hart weer normaal klopt,” zei ik. “Ik heb maanden geleefd als een non en ik sliep niet. Ik heb gesport, gemediteerd en geyogaad en ik sliep niet. Ik heb suikervrij gegeten en ik heb glutenvrij gegeten en ik sliep niet. Deze week heb ik alles bij elkaar vijf uur nachtrust gehad. En toch zit ik hier, na een lange werkdag, in mijn vrije tijd te luisteren naar dingen die echt iedereen hier al weet. Als dat niet vitaal en energiek van me is, weet ik het ook niet meer.”

Maar ik ben niet zo’n held en mijn teamleider zat priemend naar me te kijken. Dus knikte ik maar toen cursusleider 2 niet verder kwam dan ‘vervelend voor je’ en overging op de benefits van vezels. Om tien uur mochten we eindelijk weg. Drie uur van mijn leven kwijt, niets wijzer geworden.

Zullen we eens ophouden met het betuttelen van volwassen mensen? Werknemers gewoon beoordelen op hun prestaties in plaats van ze ongevraagde adviezen over hun privéleven op te dringen? En eens nadenken over nut en inhoud voor we een dure workshop boeken bij een stel zelfverklaarde vitality-coaches?

Het mooiste moet nog komen. Toen de jonge moeder, twee andere menopauzale rebellen en ik op de parkeerplaats onderling nog even stoom stonden af te blazen, kwamen de cursusleiders naar buiten. En staken daar diep tevreden een sigaret op. Even lekker aan hun gezondheid werken. Ja ja.”

Lees ook: Wie is die 50 + vrouw die zich heeft opgehangen op haar werk?

Pssstt… Wist je dat we ook een tijdschrift hebben? Neem een abonnement of koop een los nummer om te kijken wat je ervan vindt.

gifgif
Monica Oliveira
Monica Oliveira
Monica Oliviera interviewt vrouwen voor Saar Magazine. Ze is 51, getrouwd en woont in Twente. Haar drie kinderen zijn min of meer de deur uit - behalve rond etenstijd.

RECENTE ARTIKELEN