Filmrecensent Kathleen Warners gaat wekelijks naar premières van de nieuwste films. Voor SAAR deelt ze sterren uit. Weet jij ook meteen of het de moeite waard is om een avondje bios te plannen. Deze week: Drive My Car.
Drive my Car
Drive my Car heeft mij omvergeblazen door de tederheid en emotionele kracht explosies. Een ongekend meesterwerk!
Drive My Car is een Japanse film met 4 Oscarnominaties en is gebaseerd op een gelijknamig kort verhaal van schrijver Haruki Murakami.
De film begint met het huwelijk van Oto en Yusuke. Hun relatie is stabiel, sterk en ze zijn intens gelukkig met alles erop en eraan, maar de dood van hun 3-jarige dochtertje heeft hun relatie enorm kwetsbaar gemaakt.
Oto heeft een grote behoefte om vreemd te gaan met jongere collega’s. Ze is een succesvolle scenariste voor tv-series en heeft de eigenaardige gave om intrigerende scenario’s te verzinnen tijdens het vrijen en vlak voor haar orgasme. Yusuke heeft haar met vreemdgaan betrapt, maar verkiest het om erover te zwijgen, want hij is bang om haar te verliezen.
Na twintig jaar vraagt Oto aan haar man Yusuke: “Kunnen we vanavond praten?”. Yusuke schrikt en vlucht het huis uit. Als hij ’s avonds laat weer thuiskomt, treft hij haar dood aan. Ze is overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Yusuke heeft haar die dag ontlopen, want hij was bang voor het gesprek.
Twee jaar na de dood van zijn vrouw, reist Yusuku naar Hiroshima om daar een experimentele voorstelling van Tsjechov, Oom Vanja, te gaan regisseren. De productieleidster wijst hem een lokale chauffeur (de zwijgzame Misaki) toe, die zijn klassieke, hem zo geliefde rode Saab, moet besturen. In deze auto is Yusuku vertrouwd, rustig en hij repeteert er met tapes die zijn vrouw heeft ingesproken, de dialoogteksten voor Oom Vanja.
Al heel snel vinden Misaki en Yusuku elkaar in hun zwijgzaamheid. De Saab blijkt een safe space, waarin de twee getroebleerde hoofdpersonen langzaam verbonden raken. Ze delen hun pijn. Zij in haar gewelddadige opvoeding met strenge moeder en onbekende vader en hij met zijn liefdeloze achtergrond.
Om zichzelf te pijnigen kiest Yusuku de akelig jonge minnaar van zijn vrouw Oto voor de hoofdrol van Oom Vanja. Deze is in eerste instantie blij en verrast, maar gaande de rit begrijpt hij dat hij in de val is gelokt. De confrontatie tussen de bedrogen Yusuku en de minnaar van zijn overleden vrouw is schitterend.
Ik vind het meestal moeizaam om naar Aziatische drama’s te kijken, omdat het er bijna altijd zo afstandelijk aan toe gaat, maar deze film vond ik zo ongelofelijk warm en inlevend. Zelfs op de meest ongemakkelijke momenten.
Aantal sterren: ★★★★
