Christianne (52) heeft een man die steeds aantrekkelijker wordt terwijl bij haar de boel gaat zakken. En nu is ze bang dat dit iemand opvalt. Een jonge vrouw, zeg maar. Een Jolene of zo.
LEES OOK: Ik ben jaloers op mijn vreemdgaande vriendin. Echt waar
“Laatst zag ik een man lopen van een jaar of zestig en die was gewoon knap.” Mijn vriendin (49) trekt een vies gezicht bij het woord knap. “Niet van: hij ziet er nog goed uit voor zijn leeftijd, nee: knap.”
Ik weet precies wat ze bedoelt. Vrouwen gaan achteruit, het hoogst haalbare voor ons is: ziet er nog best goed uit voor haar leeftijd. En sommige mannen worden almaar knapper.
Oké, ik kan er stralend uitzien, maar verder wordt het gewoon allemaal minder. Mijn haar hangt slap, mijn buik is zacht, ik heb zakkende oogleden, wallen en rimpels. Vanuit een bepaalde hoek zijn mijn armen nog mooi, maar als je de zwaartekracht tot het uiterste tart, hangt ook daar gewoon een kipfilet.
Mijn man heeft weliswaar ook rimpels, een buikje en hij wordt een beetje kaal, maar ik vind hem stukken knapper dan vroeger. Als ik hem bekijk met de ogen van een buitenstaander (lees: een mooie, jonge vrouw) zie ik een man met spierballen, een gebruinde huid en geweldig werk. Hij weet wie hij is, loopt rechtop, is slank en heeft fonkelende ogen (tell me more). Een aantrekkelijke man, leuker dan de man die ik achttien jaar geleden ontmoette – dat was een onzekere beginneling die zich afvroeg of hij het wel ging redden in het leven.
Ja, hij ging het redden. En niet zo’n beetje ook. De man waar die mooie, jonge vrouwen nu naar kijken heeft een prachtig gezin, leuke kleren, een helemaal te gek huis, een vrouw met een interessante baan, man man, wat een topper. En die vrouw? Ja, dat is een beetje lullig, Dat ben ik dus. En terwijl ik elke dag naar mijn steeds mooier wordende man kijk, zie ik in de spiegel een vrouw die aan het aftakelen is langzaam minder aantrekkelijk wordt. Ik word misschien steeds interessanter en succesvoller, maar uiterlijk leg ik het af tegen mooi, jong en strak. De man die nu nog voor mij gaat (of bij me blijft) moet wel heel veel andere belangen hebben dan waar zijn instinct hem normaal gesproken op uit zou sturen.
En nu moet ik even Dolly Parton citeren (niet dat mijn man aan het vertrekken is, maar je moet altijd op je hoede zijn).
Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
I’m begging of you, please don’t take my man
Jolene, Jolene, Jolene, Jolene
Please don’t take him just because you can.
BLIJF OP DE HOOGTE VAN SAAR!
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief
