Dit is de echte reden waarom ik zo zuur doe over botox

-

Juliette vertelt waarom ze niet moet denken aan botox, laat staan aan een facelift of een andere enge operatie.

Vriendin aan de telefoon.
‘Zeg, jij schrijft toch voor SAAR?’
‘Ja.’
‘Ken je die Wies?’
‘Ja, die is heel leuk en die ken ik nog van vroeger en …’
‘Zou jij haar eens kunnen vragen, eh … nou ja … wie die vrouw is waar ze die botox en die cosmetische correcties laat doen?’
‘Waarom?’
‘Nou, ik denk erover iets te laten doen. Bij mijn ogen. En die draadjes door je gezicht …’
‘Met die weerhaakjes?’
‘Ja, die.’

Mijn mond valt open. Deze collega, een leuk mens dat nooit een spoortje make-up gebruikt en zelf haar haar bijknipt voor de spiegel. Een no-nonsense vrouw die zelf haar hypotheek regelt en een kind opvoedt en in stoere truien en laarzen haar keuken staat te verbouwen, deze vrouw dus, die wil dit weten? Zij! Ik ben toch degene die voortdurend in de weer is met hakken en lippenstift en poederdoosjes en spiegels en kappers en ben-ik-niet-dik-in-dit-bloesje en zou-deze-crème-iets-doen-tegen-mijn-rimpels-nee-vast-niet en wat-zou-er-gebeuren-als-ik-mijn-ogen-liet-liften.

Ik ben in shock. Maar ik moet ook iets bekennen. Kijk, ik ben dan wel bezig met wat-zou-er-gebeuren-als-ik-mijn-ogen-liet-liften, ik lees al die stukjes van Wies over de weerhaakjes in haar wangen en de botox-injecties en wat al niet. Ik vind ook dat Wies er fantastisch uitziet en ben jaloers op haar jeugd en haar maatje nul, maar geen haar op mijn hoofd denkt eraan al die dingen ook daadwerkelijk te laten doen. Nuffig roep ik te pas en te onpas dat ik er tegen ben in een gezond lichaam te laten snijden, of chemisch spul in je te laten spuiten, dat dat iets is voor onzekere, verwende poppetjes die geen grotere zorgen hebben, dat het onzin is, dat je jezelf moet accepteren zoals je bent. Ja!

Maar de waarheid is: ik vind het eng. Ik vind in je laten snijden eng, ik vind weerhaakjes doodeng en ik vind injectienaalden al helemáál eng. Ik val al flauw als ik geprikt moet worden voor een bloedarmoedetest. Ik ben als de dood dat ik in een narcose blijf. Ik heb een trauma opgelopen van de keer dat ik voor een vrouwenblad vier vrouwen interviewde die fillers hadden laten inspuiten en siliconen, en er een mismaakt gezicht of lichaam aan overhielden. Hu!

Ik wil geen botox. En geen cosmetische chirurgie. Maar niet omdat ik ethische bezwaren heb. Ik ben gewoon een enorme lafbek. Dus nee, ik ben niet echt in shock over de vraag van mijn stoere collega. Want ik denk dat dát ervoor nodig is: stoerheid. Niet: verwend. Niet: een minderwaardigheidscomplex. Niet: tuttigheid. Nee: ik vind Wies niet alleen mooi, en zeker geen onzeker, verwend poppetje. Ik vind haar een held.

Dus, Wies: wie is die cosmetische mevrouw van jou?

 

Juliette Berkhout
Juliette Berkhout
Juliette Berkhout (55) is laatbloeier van beroep. Ze kreeg haar eerste vriendje pas ná de middelbare school, begon pas na haar studie voorzichtig te schrijven en werd pas echt gelukkig toen ze twee weken voor haar veertigste verjaardag haar tweede man ontmoette. Heeft nu dus haast om de rest van het leven zo veel mogelijk te omarmen. Motto: het leven is te kort voor vieze diëten, de sportschool en saaie jurkjes.

RECENTE ARTIKELEN