Sinds ze opving dat het slim was om flessen water in huis te halen, voor je weet maar nooit of we gehackt worden, is Denise (53) helemaal doorgedraaid.
‘Het begon met een paar pakken Bar Le Duc; dat leek me wel slim want ik hoorde dat hackers op de loer lagen bij Waternet. Maar hoe langer de oorlog in Oekraïne duurde, hoe verschrikkelijker de beelden werden van de kapotgeschoten dorpen, al die zielige oude mensen in het donker en in de kou, hoe banger ik werd dat de Russen naar West-Europa zouden oprukken. Ik weet dat het idioot is, maar ik kon het gewoon niet meer loslaten. En dus begon in voorraadjes aan te leggen. Wan tja, misschien staan de Russen niet direct in de achtertuin – hacken kunnen ze onze vitale netwerk natuurlijk als geen ander.
Afhankelijk van wat er in de bonus was, kocht ik blikken tomaat, kikkererwten en linzen. Bouillon, wc-papier, blikken tonijn, sardientjes – alles dat houdbaar is en me handig leek in tijden van crisis. Vorig jaar kocht ik zelfs vlak voor oud en nieuw een een doos Champagne bij de Lidl. Zingend ten onder gaan, was de gedachte. Iedere keer dat ik in de drogist kom, neem ik extra paracetamol, vitamines en hoestdrank mee – ook een beetje wat in de aanbieding is. Tandpasta, shampoo. Ik heb een paar van die handige stellages gekocht bij Ikea, en de kelderberging is nu een soort winkeltje. Maar dat winkeltje is vol, er past nog net een matras bij voor als ik moet schuilen – en mijn angst is nog steeds niet over. Het werd zelfs erger, toen ik op tv zag dat Noord-Korea al die soldaten naar het Russische front stuurde. Ik weet het, ik moet eigenlijk geen tv meer kijken, maar ja, je moet wel op de hoogte blijven, en stel je voor dat je dan nét cruciale informatie mist?
Aan mijn omgeving durf ik het niet te vertellen, want ik schaam me voor mijn gedrag. Ik schaam me voor al het geld dat ik eraan uitgeef. Ik schaam me zelfs zo erg dat ik niet naar de GGZ-praktijkondersteuner durf. Ze ziet me aankomen! Ik weet zelf echt wel dat het niet normaal is, dit doomsdaypreppen – maar hoe stop ik ermee? Als naast de berging het hele huis vol staat met blikken en dozen en ik mijn kont echt niet meer kan keren?’
