Een affaire met een getrouwde man. Jaren geleden had Fien er een. Het werd een nachtmerrie die haar hele toekomst op het spel zette. Pas nu, jaren later, durft ze het hele verhaal op te schrijven.
Deel 1: de mailwisseling.
Ik was 29 en woonde al een paar jaar gelukkig samen toen het gebeurde. Of eigenlijk moet ik zeggen dat er eerst niet zoveel gebeurde, het sloop bij me naar binnen zonder dat ik er erg in had. En toen ik erachter kwam dat het was gebeurd, was het te laat. Ik had geen idee wat me te wachten stond, hoe ik mijn leven naar de rand van de afgrond had gebracht zonder het te merken.
Hij was een collega, natuurlijk, zoals in 80 procent van de gevallen waarin mensen vreemdgaan. Hij was getrouwd, had kleine kinderen en was niet van plan bij zijn vrouw weg te gaan.
Eigenlijk was hij me nooit zo opgevallen. Een stille kracht op de achtergrond, maar tegen de tijd dat hij me te pakken had, was hij gestegen naar een status waar Jezus alleen maar van kon dromen. Zo erg was het.
Het begon met een mail, een raadselachtige mail. Ik had met hem gesproken bij een afscheid van een collega, het was een openhartig gesprek over mijn toekomst, over nu al wel of geen kinderen krijgen, en hij had me indirect proberen te waarschuwen dat je wel moet weten met wie je dat doet. Het was eigenlijk niet een heel bijzonder gesprek, voor mij, maar wel voor hem.
Een dag later ging mijn vriend de tickets uitprinten voor een familiebezoek, vanaf mijn computer. Toen hij klaar was riep hij vanuit ons werkkamertje boven: “Er is nog een mail voor je, van…” En hij noemde zijn naam.Mijn vriend sprong onder de douche en ik bleef even verstijfd op de bank zitten. Ik liep naar boven en opende de mail.
Het was een raadselachtig verhaal, over zijn leven, over hoe je elkaar leert kennen, een gezin krijgt en dat dan samen gaat managen. Het ging erover hoe zakelijk je relatie dan wordt, hoe weinig contact je hebt, hoe je taal onderling verhardt. Ik denk dat hij me probeerde te waarschuwen voor dat gezin, het was geloof ik vaderlijk naar mij bedoeld, maar in die tijd praatte ik alles wat hij deed goed. Hij zat me gewoon te versieren natuurlijk, ook al verzette hij zich er in die tijd nog enigszins tegen, denk ik.
Ik had in die tijd een onbezorgd leven. Ik had leuk werk waar ik heel hard voor gevochten had. Ik woonde samen met een man met wie het wel wat aan het afbrokkelen was, iets wat ik nog niet onder ogen wilde zien. Maar: we hadden het goed samen. We hadden het zelfs over kinderen krijgen. Ik had hem gevraagd of we van zijn inkomen konden leven, als het nodig was. Ik snapte toen nog helemaal niet dat je als je een baby krijgt, je drie maanden vrij hebt en daarna weer gewoon kunt gaan werken, als je wilt. Mijn hele leven stond in het teken van De Toekomst. En die toekomst was nu aan het gebeuren.
Zijn leven, zo bleek steeds meer, ging over het verleden, over hoe hij en zijn vrouw elkaar hadden leren kennen, hoe gelukkig ze waren, maar hoe hij nu ook achteraf zag dat hij toen had kunnen zien dat het niet makkelijk zou gaan worden met haar. De enige toekomst die hij voor zich zag was die van een doodongelukkig huwelijk en hoe hij die kinderen daar zo goed mogelijk doorheen kon slepen.
Maar ik had niet met hem te doen, hij had alles wat ik wilde: een mooi gezin. Ik had toen nog geen idee dat hij niet alleen een bedreiging zou worden voor deze relatie, maar ook voor mijn hele toekomst op dat vlak…
Verder lezen: Benieuwd hoe het verhaal van Fien verdergaat? Meld je dan hieronder aan, en ontvang de overige zes delen van haar verhaal dagelijks in je inbox (geen zorgen, we gaan je niet spammen!). Deze artikelen verschijnen niet op Saar, en zijn speciaal in serievorm geschreven. Om elke dag even van te smullen!
