Je kent haar wel, die 50+ vrouw met dat gekke randje in haar ogen, van die fladderige kleding en een net iets te opgewekte stem. Slecht nieuws, komt dit je nou hélemaal niet bekend voor, dan ben je haar misschien wel zelf. Hier voor de zekerheid een checklist.
• Ze is al jarenlang gescheiden maar draagt nog steeds de naam van haar ex omwille van de kinderen. (Die al lang het huis uit zijn) (Haar meisjesnaam De Jong bekt net wat minder lekker dan die dubbele achternaam van haar ex)
• Als je haar wijst op een fout is dat geen fout maar een onjuiste interpretatie van jouw werkelijkheid.
• Als ze ontdekt dat ze een fout heeft gemaakt moet ze even weer richting haar gevoel gaan.
• Als ze woedend is noemt ze dat: ik ga dit even bij mijzelf houden.
• Als er aan haar gevraagd wordt of ze alsjeblieft één keer van dienst met je wilt ruilen omdat jij met je moeder naar het ziekenhuis moet dan gaat dat gepaard met opmerkingen als: Ik vind dat lastig – Misschien een idee om je persoonlijke agenda beter te managen? – Ok voor deze ene keer kom ik je tegemoet. Waarbij ze het woord ‘ene’ heel langzaam uitspreekt.
• Een gewone vraag aan haar mondt altijd uit in een wedervraag. Of ze herhaalt je vraag die uit haar mond meteen klinkt als een verwijt.
• Ze moet regelmatig ‘even in zichzelf duiken’.
• Bij een werkoverleg klinkt er altijd een ‘maar’ of een onderdrukt zuchtje gevolgd door een….nou oké dan maar…
• In een discussie met haar noemt ze om de haverklap je voornaam. Nou kijk Miriam. Zo zit het dus niet. Ik weet dat jij er zo over denkt Miriam ja je kan best wel leuke stukjes tikken hoor maar je zit er nu echt naast Miriam…
• Elk enthousiasme van jouw kant wordt door haar getemperd. Lijkt jou dat een goed plan? Ik denk daar toch ietsje pietsje genuanceerder over.
• Nee laat maar! Is een veel gebezigde opmerking.
• Wat wil jij daar nou precies mee zeggen? Met de nadruk op precies.
• Ze heeft een of andere cursus gevolgd en worstelt nu met haar schuld/schaamtegevoel en dat moet iedereen weten.
• Ze benoemt de dingen niet bij de naam maar ‘duidt’ ze.
• Ze moet de hele dag ‘even aarden’ en dat doet ze zo onopvallend dat ze alle aandacht naar zich toetrekt.
• Elke man is een chauvinistisch varken. Vooral witte mannen van boven de vijftig. Vooral witte mannen waar ze ooit mee getrouwd was. Met een dubbele achternaam.
• Ze bakent haar grenzen duidelijk af door in de lucht een vierkant te tekenen en met haar wijsvingers het ‘foei-gebaar’ te maken.
• Haar ‘nee’ is loud an clear. NEE (met dank aan dokter Phil).
• Ze heeft geen vriend maar een ‘partner’.
• Als je in haar ogen iets te frivool gekleed bent zegt ze heel kort: hm.
• Haar overgangsklachten noemt ze haar persoonlijke transitie.
• Opvliegers zijn een besef van lekker in het NU te leven.
• Knappe jonge slanke vrouwen zijn noemt ze ongevraagd nog ‘zoekende’ maar, zo voegt ze er aan toe, dat is nooit persoonlijk bedoeld.
• Als je last hebt van hoofdpijn of rugpijn of een verkoudheid dan krijg je ongevraagd het advies om vooral geen pijnstillers in te nemen – want dat is vergif, net als vaccinaties, maar dat je gewoon goed naar je lichaam moet luisteren.
• Ze heet eigenlijk Truus of Bep maar laat zich Louise noemen omdat die naam nou éénmaal beter bij deze levensfase past.
• Ze meldt zich vaak af per whatsapp. Niet vanwege een ziekte maar omdat ze naar haar eigen lichaam moet luisteren. En sluit dan af met een: Practice what you preach. Toedels Louise.
