Hoe Cissy (50) gekoppeld wordt aan een arrogante kabouter die non stop over zichzelf praat, een gruwelavond beleeft en bang is dat ze over hem struikelt als ze over straat lopen.
Ik zag er best leuk uit, al zeg ik het zelf. Mijn haar zat fantastisch. En mijn mascara was niet uitgelopen. Helaas, wat de man betrof met wie ik een blind date had, had ik net zo goed een zwerfster kunnen zijn met een drankneus, troebele ogen en stukgebeten lippen. Ik was het café nog niet binnen of hij keurde me al af. Het was duidelijk dat hij dacht: wat heb ik nou aan mijn fiets hangen?
LEES OOK 59 dingen die je denkt als je met je man een broek gaat kopen
Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik ook teleurgesteld was. Ten eerste was hij een dwerg. Dat hadden de kennissen die dit afspraakje hadden geregeld vergeten te melden (niet dat ik iets tegen kleine mannen heb, maar iemand die de helft kleiner is, vind ik wel erg kort). Ten tweede was hij bijzonder blij met zichzelf. Hij compenseerde zijn gebrek aan lengte met een ego zo groot als onze wereldbol. Ongelooflijk, zoals deze man het op een kletsen zette. Mijn glas was nog halfvol toen ik al volledig op de hoogte was over zijn ex (die hem zomaar, zonder enige reden, heus, op straat heeft gezet), zijn werk (zijn laatste project is een enorm succes) en zijn kinderwens (blijkbaar hebben al zijn exen de benen genomen voordat hij een nakomeling had verwekt). Toen hij me toevertrouwde dat hij graag vader zou willen worden, moest ik de neiging bedwingen niet in giechelen uit te barsten. Even overwoog ik te vertellen dat ik last van opvliegers heb en totaal ongeschikt ben om hem van zonen en dochters te voorzien. Ik besloot dat het niet nodig was. Aan de blik van mijnheer te zien, had hij de conclusie zelf al getrokken. Bovendien was het een onmogelijke opgave zijn woordenstroom te onderbreken. Mijn date praatte en praatte en had geen enkele behoefte aan een reactie mijnerzijds. Mijn rol bestond uit belangstellend knikken en toevallig kan ik dat heel goed.
Hoe weerzinwekkend we elkaar ook vonden, toch waren we allebei te laf om te zeggen dat we maar niet uit eten moesten gaan. En zo kwam het dat ik even later naast de arrogante kabouter over straat liep. Dat klinkt makkelijker dan het was. Loop je naast een gewone man, dan is het niet zo erg als de schouders elkaar raken. Loop je naast een kobold, dan moet je oppassen dat je hem niet ondersteboven duwt. Gelukkig bereikten we zonder ongelukken het restaurant. We werden naar onze tafel gebracht, kregen de menukaart overhandigd en bestelden een fles wijn. Mijn mijnheer ging er eens goed voor zitten en zette het opnieuw op een kwekken. Hij was alleen even stil als er besteld moest worden. Tot mijn ontzetting koos hij het viergangendiner. Dat betekende dat ik uren aan tafel moest zitten. Ik onderdrukte een gaap en bereidde me voor op een lange avond. En die kreeg ik. De goede man stelde me welgeteld één vraag (“Wat doe je eigenlijk voor de kost?”) en mijn antwoord was blijkbaar zo oninteressant dat het daarbij bleef. Hij leuterde onverstoorbaar door. Uit wraak liet ik hem in zijn eentje voor de rekening opdraaien. Ik stelde niet eens voor te betalen.
Om een uur of elf namen we afscheid. Mijnheertje Kwek Kwek ging op zijn tenen staan, ik boog me diep voorover om hem op beide wangen te kussen. Eenmaal thuis ging ik nog een stuk lopen met mijn hond. Terwijl Kareltje kwispelend voor me uitrende, zuchtte ik tevreden. Wat een zaligheid dat deze gruwelavond voorbij was.”
LEES OOK Simone is single: ‘ik vind er niets aan zonder man’
