In de wereld van eindeloos scrollen vormt zich langzaam maar zeker een digitaal spiegelbeeld van wie je bent, of liever gezegd: wie het algoritme denkt dat je bent.  Cindy Hoetmer wordt met haar neus op de feiten gedrukt.

Het algoritme van mijn social media kent mij op een andere manier dan ik mezelf ken. De duizenden honden- en kattenfilmpjes die mij getoond worden waardeer ik, en het heeft me ook een leuke nieuwe hobby opgedrongen, namelijk koken. Mijn avondeten smaakt sindsdien een stuk beter. Maar daarnaast denkt het algoritme dat ik wel wat make-up-instructies kan gebruiken, omdat ik meestal blootshoofds de deur uitga met hoogstens wat ongelijke eyeliner en in het uiterste geval brokkelige lippenstift op lippen en tanden. Mijn skincare routine bestaat uit een kledder Nivea, die ik met de vlakke hand uitsmeer. Ik vind het knap, wat Nikki Tutorials en haar collega’s laten zien, maar daar ben ik zelf te lui en te arm voor en bovendien probeer ik mijn oude pruimengezichtje te accepteren, want het is een wedstrijd die we toch niet kunnen winnen. Maar ik kijk de filmpjes want mijn algoritme wil het. 

Wat hij (het is duidelijk een hij) ook graag met mij wil delen is relatieadvies, en psychologie van de koude grond. Ik weet niet wat ik heb gedaan om dit te verdienen, maar er wordt aangenomen dat ik een enorme fascinatie heb voor narcisten. ‘Dit zijn de zes tekenen van narcisme’, ‘waarom trek je narcisten aan?’ en ‘hoe moet je reageren op narcisten?’ (antwoord: negeren). Narcist word je bijvoorbeeld, zo vertellen internetpsychologen (die daar altijd bij vertellen dat ze jarenlange ervaring hebben), doordat je vader geen aandacht aan je heeft besteed en je moeder juist extreem veel. Nu weet ik vrijwel zeker dat ik over het algemeen geen narcisten aantrek. Van mijn ex-verkeringen, waarvan ik enkelen toch ernstig haat, probeerde geen enkele me te manipuleren, kleineren of te belasteren. Sommigen waren een beetje opschepperig, maar dat vond ik eerder meelijwekkend dan bedreigend. Ook in mijn vrienden en familie herken ik weinig narcisme, alleen bij een paar voormalig werkgevers maar dat is logisch. Ik vermoed dus dat er veel minder narcisten bestaan dan internet me wil laten geloven. Daarnaast zijn er ook leuke narcisten, mijn enige narcistische kennis is dat. Hij is compleet verliefd op zichzelf en praat alleen maar over de gave dingen die hij zelf doet, maar het is een van de gezelligste mensen die ik ken. Hij doet geen vlieg kwaad. Het zou niet in hem opkomen om iemand te manipuleren, daarvoor vindt hij andere mensen te onbelangrijk, maar je kunt goed een biertje met hem drinken of een beetje dansen.

Ik zou graag mijn algoritme uitleggen dat ik geen last heb van narcisten, maar misschien zou ik beter iets anders kunnen doen met mijn tijd dan stomme filmpjes kijken.

TEKST: Cindy Hoetmer