Doen wat je het liefst doet of doen wat (financiële) zekerheid geeft? Voor veel mensen is het een eeuwige strijd. Onze Cindy Pieterse kent dit gevoel als geen ander, maar heeft geleerd dat ze het beste kan kiezen voor dat waar haar hart ligt. 

Al 25 jaar schrijf ik teksten voor televisie, bladen en theater en ben ik presentator. En al 25 jaar vind ik het spannend of ik wel genoeg werk heb. Het blijft een eeuwige strijd in het zoeken naar de balans. Ga ik voor mijn creatieve vrijheid of ga ik voor financiële veiligheid? 

Het zijn vaak kortlopende klussen die je gegund moeten worden. Dat betekent niet dat ik stil in een hoekje af ga zitten wachten, maar er zijn goede tijden en er zijn slechte tijden (daar schrijf ik overigens niet voor). 

Vaak vind ik de vrijheid heel prettig en net zo vaak vliegt het me naar de keel: heb ik de komende tijd wel genoeg werk? Want hoewel ik een paar jaarlijks terugkerende opdrachten heb, is dat geen garantie voor de toekomst. Eén telefoontje kan twee maanden huur opleveren. Géén telefoontje kan paniek geven. 

Gelukkig heb ik mijn Pabo-diploma. Ik ben bevoegd leraar basisonderwijs en in krappe tijden val ik wel eens in. Het werken met kinderen is ontzettend leuk en ik vind het ook fijn om nodig te zijn en directe collega’s te hebben, maar uiteindelijk krijg ik het toch benauwd van het hele circus eromheen. Van alle vergaderingen, oudergesprekken en studiedagen en alles wat je moet doen om je kennis bij te houden. Dat hoort bij goed onderwijs en dat verdienen de kinderen ook, vind ik. Maar zelfs met de liefste duocollega die heel flexibel is in het ruilen van werkdagen nekt het mijn creativiteit. De energie die school me op den duur kost, gaat ten koste van wat ik het liefste doe: schrijven. Daar ligt m’n hart. 

Dus nu ben ik het onderwijs weer uit. Dan maar af en toe billen knijpen (ik zou er nog een strakke kont van krijgen), maar nu kan ik wel de leukste schrijf-en presentatieklussen aannemen zonder me daarvoor in allerlei bochten te moeten wringen. 

En het stomme is: uiteindelijk komt het altijd goed. Het is een enorm cliché, maar waar je een deur dicht doet gaat er een andere open. Elke stap die je zet levert je iets op, ook de stapjes terug.

Omdat ik de kleuters zo leuk vond en ze nog niet los kon laten, ben ik verhalen voor ze gaan schrijven. Eens in de twee weken lees ik die aan ze voor. En tadaaaa: volgend jaar zomer komt mijn eerste prentenboek uit. De uitgever was meteen enthousiast – en de kleuters ook. Rijk word ik er niet van, maar wel heel gelukkig. 

Ondertussen woon ik met veel plezier in een heel leuk huis (huur dus, dat wel, want als single ZZP’er kon ik geen hypotheek krijgen). Een huis dat ik helemaal zelf bij elkaar heb geschreven. En daar ben ik enorm trots op. 

CURSUS – Goed idee: op je 50e voor jezelf beginnen

Deze maand lees je op SAAR véél over werk. Van inspirerende 50+ vrouwen die iets anders zijn gaan doen tot de ervaringsverhalen van hoofdredacteur Barbara en alles er tussen in. Ook toe aan wat nieuws? Doe dan onze cursus. Want ja: ook na je 50e zitten er veel mensen op je te wachten.