Suzanne sport al jaren niet meer. Niet omdat ze niet wil, maar omdat ze sinds een paar jaar steevast met een natte broek thuiskomt. Dat moest anders, besloot ze. En dus ging ze aan het TVT-bandje.
‘Ik heb zo’n zin om een echte fitgirl te worden,’ zei ik blij tegen Hoes. Mijn vriend proestte het uit. In de twee jaar dat we nu samen zijn heb ik nog nooit gesport. Dat heeft een reden. Ik pies elke keer in mijn broek als ik ga hardlopen. En daarom durf ik al helemaal niet meer naar de sportschool voor een paar jumping jacks.
Het is een gradueel proces geweest, uiteraard. De eerste keer dat ik tijdens het hardlopen dacht: wat gebeurt er? is drie jaar geleden. Dat ik letterlijk in mijn broek ging piesen van het lachen komt sinds een jaar of twee voor. Zeker na een paar wijntjes heb ik geen verweer. En toen kwam het niesen. Al met al niet zo charmant. Laat staan sexy.
Gelukkig begonnen vriendinnen er ook over te klagen, en zo kwam ik erover te praten met een vriendin van mij die operatie-assistente is en die zei: ‘Oh, maar al mijn collega’s boven de vijfenveertig hebben een bandje!’ Een TVT-bandje, dat de urinebuis net dat ene liftje geeft waardoor je nergens meer last van hebt.
Ik belde met zo’n collega, want rondspeurend op internet vind je altijd enge verhalen en het blijft toch gevoelig gebied, en zij zei: ‘Het enige waar ik spijt van heb, is dat ik het niet eerder heb gedaan. Het heeft me zo beperkt!’
Het beperkte mij ook. Ik kon mezelf wel voorhouden dat ik het gewoon te druk had om te sporten, maar ik heb het altijd druk en vroeger sportte ik desondanks drie keer per week. Ik vond het heerlijk, niet gaan kwam niet in me op. Met als resultaat een strak en gespierd lichaam. Dat heb ik niet meer. Als ik ’s avonds naast Hoes door het Noorderpark loop, ons vaste rondje met Loulou, moet ik om de haverklap lachen. Hij kijkt niet eens meer opzij: ‘Natte broek?’
Dus hop, naar de Bergman-vrouwenkliniek, want die werd door mijn huisarts aangeraden. Nou mensen, als je je moet laten opereren, dan toch graag in een Bergman-kliniek! Medische indicatie, dus gewoon verzekerd. Alsof je een chique hotel betreedt, met een loungebar, koffiekamer met goede kunst op de gestoffeerde muren en een receptioniste met neptieten. Genieten.
Eenmaal thuis viel het ook mee. Ik had me ingesteld op een weekje Netflixen vanuit bed en dat deed ik dan ook. Pijn had ik nauwelijks, het trok wat in de liezen want daar wordt het bandje met weerhaakjes vastgezet, en ik moest vooral niet gaan tillen of een eind lopen.
Maar dan heb je ook wat. Het is nu drie weken na de operatie, ik ben volledig hersteld en vanaf de eerste dag kan ik niesen en lachen dat het een lieve lust is. Geen druppel! Ik ben als nieuw.
Ik verheug me enorm op het sporten, wat over een week mag, op de energie die ik ervan zal krijgen, eindelijk weer een platte buik! Naar de camping met familie en vrienden, zonder gierend beschamende taferelen. Nieuwe horizonten mensen. Ik had het meteen moeten doen.
Lees ook: Plas jij ook af en toe in je broek? Dit kun je eraan doen
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
