Belevenissen op een datingsite 3: ‘Er is een echte hoogwaardige Leuke Man opgedoken’

Laura (51) begeeft zich na haar scheiding, nu een half jaar terug, af en toe op datingsites. Dat levert tal van avonturen op, en vooral ook veel niet- en zelfs niet bijna-avonturen. Ze zoekt uit wat ze wil en dit keer ook: wat andere vrouwen willen.

En dan is het raak. Tot mijn stomme verbazing lijkt het ditmaal te lukken: er is een echte, hoogwaardige Leuke Man opgedoken! Na een pauze wegens intense mannenmoeheid werd ik weer eens lid van een nieuwe datingsite, wederom onder het motto: ik kan best wat aandacht en vertier gebruiken, wat ervan komt zie ik dan wel weer. Steven (55) is de eerste die ik aanklik: ik vind zijn foto’s leuk, een ietwat gegroefd hoofd met kuiltjes in de wangen, een levendige oogopslag en een stevig, breed lijf, al wandelend in de duinen. Mijn foto’s vallen ook in de smaak, klaarblijkelijk, want ik krijg al gauw een like terug. We kunnen nu met elkaar chatten. Maar wat moet ik in vredesnaam zeggen?

Lees ook: Belevenissen op een Datingsite: Zit je in je slipje?

‘En dan nu moeten we nu iets gaan zeggen,’ tik ik na ampel beraad. ‘Maar wat?’

‘Lastig hè,’ lees ik even later. ‘We kunnen kinderen en werk doen, of zullen we een andere weg kiezen?’. ‘Andere weg!’ antwoord ik verrast. Het komt zelden voor dat iemand überhaupt op het idee komt obligate vragen over te slaan.

En vanaf dan neemt ons contact een vlucht! De man is gevat, plagerig, verbaal begaafd en slaat bovendien aan op mijn grapjes. De conversatie wordt al meteen enigszins flirterig, of liever gezegd: ik raak al gauw geladen met een hitsig vermoeden van wat me te wachten staat, terwijl het toch geen uitsluitend op seks beluste smeerlap lijkt te zijn. Ik weet dat ik licht ontvlambaar ben, maar dit heb ik zelden meegemaakt: al gauw denk ik voortdurend aan deze man, die ik niet eens ken. We chatten tot de morgenstond, niet een keer, maar meermalen – we kunnen niet stoppen. Steven denkt net zo associatief en vlug als ik, onze conversatie vliegt alle kanten op, buitelend, sprankelend, vaak hilarisch. Het kost me elke nacht kracht te stoppen met chatten, al tolt mijn hoofd van vermoeidheid. We gaan elkaar met de minuut aantrekkelijker vinden.

Lees ook: Belevenissen op een datingsite 2: Hey, hoe is het met jouw?! WAT DOET DIE W DAAR?

Het is ternauwernood drie weken later, en ik schrijf dit aan zijn keukentafel. Steven kookt intussen, al neuriënd. Ik heb hem intussen een keer of zes ontmoet en krijg ook in levenden lijve compleet slappe knieën van hem, mijn hart bonst. Hij is zo aardig en geestig, en een god in bed bovendien: dit weet ik sinds onze eerste afspraak die, geheel tegen mijn eigen regels in, ’s avonds laat plaats vond en jawel, maar meteen bij mij thuis. We sprongen direct bovenop elkaar. Hij ruikt zo lekker en grijpt me zo goed beet, alsof hij mijn gedachten leest, mijn fantasieën kent: het past precies. Een wonder. Ik kan er niet over uit -en het is wederzijds!

We liggen uren in bed, maar praten ook uren. Zwijmel de zwijmel… Over elkaar en onszelf, over hoe fijn het allemaal is. Over hoe het begon en verder zou kunnen gaan. We houden allebei ‘we zien wel’ als adagium, maar fantaseren er even goed lustig op los, over wat we allemaal nog met zijn tweeën gaan doen.

Steven is erg open en ‘toegankelijk,’ bepaald geen man die niet over zijn gevoelens kan praten, goddank. We spreken onder meer over eerdere, mislukte chats en dates. Hij moet om me lachen, want ik ben enorm nieuwsgierig.

Hoe presenteren andere vrouwen zich eigenlijk op de datingsite? Wat (en wie) kwam hij daar tegen, waar sloeg hij op aan, wat probeerde hij toen, hoe verliep dat precies? Alles wil ik weten (en natuurlijk wil ik ook horen waarom ik er gunstig tussenuit spring, liefst duizendmaal… ook dat is wederzijds. Het mag allemaal, met Steven kan schijnbaar alles -al lacht ‘ie me er, terecht, heus ook om uit).

Nu zet hij de borden op tafel, het ruikt heerlijk. Oké. Vertel op, wonderman, was will das Weib? Hij krabt aan zijn kin. ‘Hm… er is een standaard-eisenlijstje, lijkt het wel: alle vrouwen vragen om humor, spontaniteit en positiviteit. Soms hameren ze bovendien op eerlijkheid, oprechtheid en openheid: dan zijn ze vast belazerd in het verleden, denk je ook niet?’ (Natuurlijk denk ik dat ook).

Het wordt me al gauw duidelijk dat vrouwen zich op een datingsite compleet anders gedragen dan mannen. Mannen sturen doorgaans vrij gauw aan op seks, proberen te peilen of je daarvoor in bent. Vrouwen daarentegen willen, volgens Steven, om te beginnen een soort zekerheid verkrijgen. Ook als ze niet per se een vaste relatie wensen, lijken ze in beginsel vooral bezig met de vraag of de man normaal en stabiel te noemen is. En niet, al beweren ze dus aldoor zo van humor te houden, met lol trappen en wel zien waar het schip strandt.

‘Gelukkig zocht ik juist een gek,’ grijns ik zelfingenomen. ‘Ja,’ zegt Steven, ‘en gelukkig ik ook.’  Nu moeten we even stoeien en zoenen. ‘Dat zoeken naar zekerheid gaat ook wel om inkomen, denk ik,’ zegt Steven vervolgens. ‘Zo zeggen ze dat niet hoor… Ze vragen om iemand die met beide benen op de grond staat, zoiets. Ik had bij mijn werk eens het woord “fabrieksarbeider” gezet, nou, toen kwam er meteen geen enkele melding meer dat iemand mijn profiel bekeken had. Nul.’ (Hij werkt inderdaad in een fabriek, van voedingswaren, als een soort kok en beheerder).

‘En hoe zijn de foto’s? Staan vrouwen er ook met een trofee op?’ vraag ik, denkend aan de vele mannen die met een zelf gevangen vis poseren. Hij schudt zijn woest aantrekkelijke hoofd. ‘Nee joh, maar ze zijn wel op hun foto’s almaar aan het lachen, schaterlachen, glimlachen, gieren, met een glas witte wijn in de hand en een zonnebril op. Ze genieten, o wat genieten ze, ze genieten zich suf, is de boodschap. Bij hobby’s schrijven ze dan: “een terrasje pakken.” Met een wijntje, dus.’

‘O jee,’ zeg ik, ‘en schrijven ze ook: laten jij en ik een drankje doen, een hapje eten, een kusje stelen?’. ‘Dat laatste nooit,’ zegt Steven met een grimas. ‘Welnee, het is allemaal heel braaf. De man moet ook altijd beginnen met de chat, en inderdaad, er is een grote voorliefde voor verkleinwoorden…’ ‘Wat schrijven ze nog meer?’ zeg ik, terwijl ik steels aan zijn mannenhals ruik. ‘M’n kinderen zijn me alles!’, roept Steven na enig nadenken uit. ‘Niet schrikken. Dat is een standaardzin, dé standaardzin zelfs.’ ‘Vreemd.’ Ik bijt in zijn oor. ‘Wat doen ze verder nog?’. Hij kijkt gespeeld gekweld (onweerstaanbaar).

‘Wil je echt nóg meer horen? Ja? Nou, zeker de helft somt bezigheden op waar geen man wat aan vindt…’. ‘Zoals wat?’. ‘Ja, wat denk je? Spiritualiteit natuurlijk, mindfull gedoe… in het moment zijn, je kent het wel. En yoga, natuurlijk. Yoga, yoga en nog eens yoga.’

We kijken elkaar aan en grijnzen. Ik hijs me op zijn schoot. Mijn knieën kraken. Ik hoor het voor het eerst in mijn leven met welbehagen aan. Wat heerlijk dat ik al mijn hele leven een a-sportieve en a-religieuze houten klaas ben! Net goed. Eindelijk heb ik er profijt van. Voor mij ook nooit chakra’s en horoscopen, nooit gezweef, geen geyoga. Doe mij deze man maar. En wel nu.

NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.

NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)