Gifgroene maskers die je een hartklap bezorgen, wat is dat nou voor waanzin? En zo zijn er nog veel meer beautyproducten waarvan Els gruwelt.
- Wat dat dure gifgroene masker je ook belooft (een krachtig energiecomplex dat zichtbare tekenen van vermoeidheid bestrijdt, zodat uw huid er onmiddellijk stralender en energieker uitziet – PARDON, MAG IK EEN TEILTJE?), als je het eraf haalt heb je nog steeds die grove poriën, die rare lijn die van je mondhoek naar je nek loopt en wallen onder je ogen.
- In een vlaag van complete verstandsverbijstering koop je een pot crème om je decolleté strak te trekken. Echt, dat kan, staat op het etiket (geeft de kwetsbare huid van je hals en decolleté een zichtbare transformatie – WAAR BLIJFT VERDOMME DAT TEILTJE?). Sorry hoor, ik heb mijn decolleté er weken mee besmeerd maar het enige wat gebeurde was dat het spul er bij de eerste de beste opvlieger zo weer vanaf vloog.
- Nog iets om woedend over te worden: waterproofmascara. Hoe vaak ik dat niet gebruik om er na uren achter te komen dat ik rondloop met zwarte vegen onder mijn wenkbrauwen omdat ik blijkbaar zo hard heb gelachen of gehuild dat het waterproofgehalte er de brui aan heeft gegeven. Sta je daar in de wc van het café/de bioscoop/je werkgever en probeer dan de schade maar eens te herstellen.
- Grrrr. Dat brengt me op foundation (blijft tot vijftien uur zitten in elke situatie. Zelfs in warme en vochtige omstandigheden blijft uw huid fris, natuurlijk en onberispelijk). HA, DAT HAD JE GEDACHT. Dat spul is ongetwijfeld getest op een twaalfjarig grietje, maar wat heb ik daar als menopauzale vrouw in vredesnaam aan? Ik breng het op, trek de voordeur achter me dicht, krijg de eerste opvlieger van de dag en op weg naar de tram is mijn zijdezachte foundation alweer verdwenen. Weg, voorgoed opgelost in het universum, zeg maar dag met je handje.
- Waar ik ook uren om kan snikken: dat mijn wenkbrauwen sprekend op die van mijn vader gaan lijken. Of op die van Golda Meir. Heb je ineens van die ontembare grijze keiharde sprieten die je met een schaartje te lijf moet, NOU JA, ZEG MAAR EEN SNOEISCHAAR, wat weer heel lastig is omdat je daarbij je leesbril moet opzetten omdat je anders niks ziet en snoeischaar + bril + wenkbrauw is geen goede combi, vertel mij wat.
- En dan die ontstellend stroeve ever lasting lippenstiften die inderdaad voor altijd en altijd blijven zitten. Het is misschien prettig dat je niet elk kwartier de boel hoeft bij te werken, maar lieve mensen, het is ook weer niet de bedoeling dat die rode kleur DRIE DAGEN blijft zitten en uiteindelijk grote, pijnlijke vellen achterlaat op de plek waar je ooit gezonde, zachte lippen had.
Lees ook: 6 slimme make-uptips voor 50-plussers
