Ana (59) heeft eigenlijk altijd gedroomd over Ver Weg. Ze fantaseerde over ontdekkingsreizen en langere tijd naar het buitenland gaan, maar er was altijd een reden om het niet te doen. Tot nu: in haar eentje is ze in een camper op reis. Zonder man en kinderen. En daar schrijft ze over voor Saar.
Door Ana Boissevain
Lees hier deel 1 van Ana haar avontuur
Ik ben vertrokken. Eindelijk. Na een jaar van vormgeven aan een droomwens.
Van de lol van kamperen had ik nooit zoveel begrepen, zeker niet na een kampeervakantie waar ik me met een zwangere buik in en uit een klein tentje moest wurmen. Heel vaak. Vooral ‘s nachts. Voorgoed genezen. Maar deze camper is andere koek, een comfortabel feestje van vrijheid. Het busje dat ik meekreeg was weliswaar weinig bohemien, maar wel een stoere zwarte.
De laatste week voor vertrek stond in het teken van afscheid. Ik ben enorm verwend met lieve kaarten, telefoontjes en whatsappjes, cadeautjes voor onderweg, een uitzwaai-diner en vele mooie gesprekken met dierbaren. De Waarom-vraag hield velen het meest bezig en daarmee ook de reflectie op zichzelf. De fantasie sloeg soms aardig op hol. Hardop vroeg men zich af of ze dit ook zouden willen, kunnen, durven. ‘Stoer’ en ‘dapper’ heb ik het meest gehoord. En men heeft massaal gevraagd hoe mijn man het vindt. Een enkele man gaf zelfs aan zijn vrouw nooit zo alleen op reis te laten gaan. Mijn man zou ook liever samen gaan – zag op tegen het lege huis, maar zag het ook als een leerproces voor zichzelf.
Op Goede Vrijdag, 7 april, ben ik vertrokken. De ‘boordcomputer’ moest met mijn telefoon worden gekoppeld, wat niet lukte. Geen telefoon, geen navigatie, geen eigen playlists. Verhuurbedrijf gebeld en uiteindelijk maar even langsgegaan. Gelukkig lag het bedrijf op de route. Twee man sterk kreeg na een uur puzzelen eindelijk de verbinding en toen kon ik écht vertrekken. Het voelde als een symbolische dag: de dood van Jezus en daarna met Pasen de wederopstanding. Iets (moeizaam) afsluiten om iets nieuws vorm te gaan geven. En dat is wat ik hoop te bereiken met deze reis. Mijn leven opnieuw vorm geven, een balans zoeken die nu beter bij mij past.
Als reiziger die de titel “camperaar” nog niet had verdiend, was alles nieuw. Al doende leerde ik al veel. Bij het invoeren van de bestemming bleken bijvoorbeeld de twee opties: route met tol en route zonder. De tolweg leek sneller, maar omdat mijn camper niet zo hard gaat, bleek de weg zonder tol bijna net zo snel te zijn. Meestal ook nog eens veel leuker en mooier.
Tijdens de noodzakelijke klusjes met betrekking tot water, afval en elektra, blijkt het puzzelen en er is natuurlijk niemand om op terug te vallen. De ruimte is best beperkt, zeker nu het nog niet echt lekker weer is en ik het ‘binnen’ moet redden. Zo’n camperbus is best knus, maar ik vraag me af hoe mensen dat met z’n tweeën doen.
Het alleen reizen is heerlijk, maar heeft soms ook iets treurigs. Zo had ik bij aankomst op mijn eerste bestemming ongelooflijk veel zin in bier, wat ik niet had meegenomen, en alle restaurants en cafés zaten vol. Uiteindelijk kwam ik terecht in een stil dorp in een vol restaurant waar nog een tafeltje was in een treurige zijkamer met te veel licht en te weinig leven. Daar zat ik dan. Alleen. En de camping waar ik stond, was ook het toppunt van treurigheid. In de zomer vast een hele mooie plek, met een eigen zwemvijver, en een mooie omgeving om te wandelen, maar ik stond er als enige gast. En het regende. De hele dag.
Over treurig gesproken: de eerste dagen betrapte ik me erop heel veel in mezelf te praten. Soms zelfs hardop, heel gênant. Dus ben ik eerder vertrokken. Richting het zuiden. Ook daar regende het, maar de temperatuur was een stuk prettiger. En zelfs in de regen is er in Italië meer Dolce Vita dan in Duitsland en Oostenrijk.
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)
