Heleen van SAAR zit dus elke dinsdagavond gebiologeerd Married At First Sight (MAFS) te kijken, want eenmaal begonnen, kan je niet meer stoppen. In de derde aflevering was het meteen raak tussen Rowan en Astleigh, hesen Arjan en Maurice zich in een trouwpak, en gierden Astrid en Sander het nog steeds uit.
Avontuur. Dat is toch wel het sleutelwoord van deze aflevering. Alle bruiden en hun ‘gommen’ zoeken het avontuur en hopen op een ‘bijzondere reis die wij samen gaan maken.’ In MAFS, je weet wel, waarvan je kleine blokjes te zien krijgt tussen eindeloze reclameboodschappen door, trouwde Rowan met Astleigh. De bruidegom was blij verrast en de bruid ook. Logisch, het is een prachtig stel. Rowan leek vooral blij dat Astleigh in een groen pak bij het altaar stond, want daar had ze al op gehoopt. De vriend die Astleigh op het obsessieve af in het groene pak had geluld, glunderde ervan, maar daar wist de trouwambtenaar op meer dan gênante wijze korte metten mee te maken door hem aan Rowans zus Bo proberen te koppelen.
Het stel trouwde, iedereen straalde en toen ze na de plechtigheid op adem stonden te komen, begon Rowan wederom over de kleur van Astleighs pak: “Ik heb thuis ook alles in die kleur groen.” Nou, is dat even boffen, als blijkt dat de bruidegom toch niet bij jou past, dan staat ie in ieder geval beeldig in je interieur en dat is ook wat waard.
Ondertussen vierden Astrid en Sander vrolijk feest, lebberde Sander in zijn enthousiasme moeder Jennie iets te gretig af en speechte de broer van ‘As’ dat zijn zus een parel is die af en toe opgepoetst moet worden, maar ook met rust gelaten. Huh? Doelde hij nou op de eerste huwelijksnacht?
In die informatie werden wij op delicate wijze door een vriendin van de bruid voorzien door haar vraag: Hé, ga je straks nog van bil?
Nee, dus, dat vond Astrid zo goedkoop. Even later betrad het stel de, zacht uitgedrukt, nogal apart ingerichte bruidssuite. Gezeten op bed kregen ze nog een advies van gedragsbioloog Patrick: Jullie moeten nu een hele minuut fysiek contact maken. Dan komt het stofje oxytocine vrij dat zorgt voor een gevoel van verbinding. Dus hup, daar gingen ze, een volle minuut in de omhelzing en daarna ging de deur dicht.
En toen was het weer tijd voor Arjan en Maurice. Twee mooie, goedverzorgde mannen die, volgens de deskundigen, allebei in dezelfde fase van hun leven zitten – dat geldt trouwens voor alle kandidaten – wel zo verstandig lijkt me– en die ook fysiek op elkaar lijken. Dat schijnt bij homoseksuele mannen de kans op succes te vergroten. Arjan hulde zich in een beeldig blauw pak, en voordat Maurice zich in stemmig antraciet hees zagen we een enorme tatoeage op zijn rug. Ai, of Arjan daar van houdt waag ik te betwijfelen, maar de prominente ‘A’ midden op zijn rug is misschien juist een leuk dingetje. Ik zie het wel voor me, die twee.
Dat heb ik een stuk minder bij de nieuwste combinatie, Caroline, een 26-jarige forensisch psycholoog en de even oude event planner Joep, die vertelde dat hij ooit een bol propje was dat gepest werd op school. Een lieverd lijkt me, al is het opvallend dat hij al eens op tv achter Gaby Blaaser in The Bachelorette heeft aangezeten. Maar, zei hij, daar ben ik erachter gekomen dat uiterlijk ook niet alles is. En die kan Gaby dus fijn in haar zak steken.
Volgende week verder.
