Pinkpop, Mysteryland, Awakenings, Zwarte Cross, Lowlands – er was een tijd dat Kim kind aan huis was bij grote festivals. Hoe is het om een sentimental journey te maken?

1. Opgetut, opgemaakt, bestie mee – zin an!
2. Joh, gewoon sneakers – het is Lowlands in de regen niet.
3. Was het altijd al zo’n eind lopen voor je zelfs maar binnen was?
4. Onvoorstelbaar dat ik dit ooit met een tentje deed.
5. Pom-pom-pom – bijna binnen. Wat is het terrein mooi aangekleed, zeg. Woohoo!  
6. Godskolere, stond de muziek altijd al zo hard?
7. Eerst maar even ergens koffie scoren.
8. Een bekertje kost hier omgerekend 12,50. Zo ben je vlot door je muntjes heen.
9. Bestie rekent het om naar guldens. ‘Moet je niet doen, schat’, zeg ik, maar kijk van de weeromstuit ook zuinig.
10. Volgens het kind aan de andere kant van het glas is het fairtrade koffie in een duurzame smart cup. Ik durf niet te vragen om een domme betaalbare beker.
11. Goed, niet aan denken, je bent nu hier, genieten. Woohoo!
12. Ik ken niemand, maar dan ook niemand die hier draait.
13. Zou er al zoiets zijn als Medior Dance? Tiësto is ook alweer 55, tenslotte.
14. ‘Wat zeg je? Ik versta je niet.’
15. De muziek staat zo hard dat iedereen met oordopjes rondloopt.
16. Je zou de muziek natuurlijk ook wat decibellen zachter kunnen zetten.
17. Ik droeg ooit op Mysteryland een diadeem met dansende hartjes op mijn hoofd.
18. Nu is de Noise Cancelling Headphone het accessoire du jour, zie ik.
19. Heel verstandig, maar het is wel alsof je tussen zombies in hun eigen bubbel staat.
20. En niemand doet van ‘Woohoo!’
21. Misschien dat ik een beetje loskom van een biertje?
22. Of een pilletje? Ik herinner me mijn eerste XTC nog – hemels.
23. Maar hoe kom ik hier aan een pretpil? Ze kijken allemaal naar me alsof ik undercover security ben.
24. Zou het de leeftijd zijn?
25. Misschien maar beter geen pilletje. Stel dat het troep is en ik schuimbekkend bij de EHBO-post beland. Dan moet ik vast zeggen dat ik een bètablokker slik. Niet cool.
26. Woohoo.
27. Ik moet plassen. Mijn stappenteller geeft nu al 9000 stappen aan en de wc’s zijn aan de andere kant van het terrein. Oké dan.
28. Er staat een rij voor de toiletten en ik ruik ze hier al. Heb ik hier 130 euro voor betaald?
29. Bestie vraagt of ik een paracetamolletje voor haar heb. Heb ik zelf ook wel behoefte aan.
30. Wat is het trouwens warm. Daar had ik vroeger geen erg in. Maar goed dat ik van een pilletje heb afgezien, ik loop zo al te koken.
31. God, paracetamol is nu onze XTC.
32. Zouden moshpits nog bestaan? Oh, Nirvana…
33. Terug bij een podium. Goede set. Iedereen staat er doorheen te kletsen of selfies te nemen. Zoomies zijn vooral met zichzelf bezig. Weet ik uit ervaring, want ik heb er thuis zelf twee.
34. Ik heb nog aangeboden om samen te gaan, maar de eikels zeiden dat ze niet dood met hun moeder en haar beste vriendin op een festival wilden worden gezien.
35. ‘Maar we houden wel van je, hoor mam.’ Oké dan.
36. Een festival was ooit een utopia van muziek, vrienden, sigaretten, vette hap en drankjes. Het enige wat hier in de buurt wordt aangeboden is een quinoa-salade en een veggieburger.
37. Bestie kijkt de hipster moordlustig aan. We gaan op jacht naar andere foodtrucks.
38. Die schijnen elders te staan in iets dat een food experience heet. Ik wil geen voedselervaring, ik zou al blij zijn met een klef broodje kroket.
39. Zou blowen uit zijn? Ik ruik nergens wiet.
40. Weer een eind lopen, zeg.
41. Bestie mompelt iets over de Vierdaagse en verdomd, ik denk dat we het daar gezelliger zouden vinden.
42. Maar dat durf ik niet hardop te zeggen.
43. Kijk, zo’n taco ziet er lekker uit, maar hoe eet je zoiets op zonder dat de helft op de grond valt?
44. Ik heb mijn ‘moedertas’ niet bij me, daar zitten de vochtige doekjes in.
45. Een pokébowl met rauwe vis terwijl het rond de dertig graden is. Misschien maar even niet.
46. Weet je wat? Gewoon een patatje. En misschien iets zoets voor toe, qua bloedsuikerspiegel. En een flesje water.
47. Smart water. OMG. Ik wil gewoon dom, goedkoop water uit de kraan.
48. ‘BOENKEBOENKEBOENKEBOENK!’
49. O, de muziek blijkt nog harder te kunnen.
50. Mag ik al naar huis?
51. We zijn hier nu drie uur. Het voelt als dertig.
52. De pubereikels thuis zullen het ons eeuwig blijven inwrijven als we vroeg terug zijn.
53. Bestie stelt bedeesd voor ons verlies te nemen.
54. Ik kan haar wel zoenen.
55. We nemen op weg naar de uitgang nog wel zestig selfies, uiteraard.
56. Alles om het thuisfront te bedotten.
57. De auto lijkt twee provincies verder te staan, we stappen godsgelukkig in het gloeiende ding.
58. Aaaah – airco.
59. We rijden naar het bos en slaan onderweg wat te snaaien in. Onvoorstelbaar wat je in de supermarkt kunt krijgen voor omgerekend één bekertje pretentieuze festivalkoffie.
60. Er is schaduw.
61. En rust.
62. We doen onze schoenen uit en onze brandende voeten juichen.
63. We picknicken rond de auto.
64. We luisteren naar Radio 10 en zijn het roerend eens dat ‘vroegâh’ de muziek toch echt beter was.
65. En dat er niets gaat boven Het Foute Uur.
66. We kletsen uur in uur uit.
67. We doen een dutje.
68. We kijken vaak op de klok of we al met goed fatsoen naar huis kunnen.
69. Het is nog licht als ik thuis kom.
70. ‘Ik wilde voor de drukte van het terrein zijn’, jok ik.
71. Mijn man kijkt alsof hij me gelooft, de pubereikels scrollen even door de zestig selfies en gaan dan weer gamen.
72. Ik dénk dat ik ermee weg ben gekomen. Woohoo!
73. Maar ik ga nooit meer naar een festival.

Nooit meer iets missen?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!