Verkeren wij in een damescrisis dan wensen wij chocola zonder koriander of andere gekkigheid. En nog iets: waarom 27 soorten pindakaas? Yoghurt met bacon? Ham met snij-instructies?
Mijn supermarktmanager en ik hebben een warm contact, in het nette dan. Wij kunnen samen door de Allerhande bladeren en dan in koor weeklagen dat het er bij ons nooit zo uitziet als op de foto.
Verder is hij de enige man die doet alsof hij me serieus neemt als ik bij het chocoladevak een uitgebreid betoog hou dat ik geen peper, balsamico, koriander of andere gekkigheid in mijn repen wil. En dat het een drama is dat hij door het bestellen van al die onzin de mokkamelk heeft moeten schrappen. Terwijl iedereen toch weet dat je bij een damescrisis meer geholpen bent met mokkamelk (praliné kan ook) dan met een hip taai, bitter blok vol giftige gojibessen.
Hij heft, niet gespeend van gevoel voor drama, zijn handen omhoog en zegt dat hij qua bestellingen afhankelijk is van Het Systeem, waarna we hoofdschuddend elk ons weegs gaan. Maar als troost zie ik een week later wel weer de voorgesneden appelpartjes (ja, ik ben een lui wijf, nou en?!) waar ik al weken om zeur weer in de koeling verschijnen. Kortom, een prettige verhouding in relatie tot mijn dagelijks eten.
Er zijn slechts enkele weken per jaar dat hij bevreesd voor me wegduikt en die zijn nu aangebroken. Want er wordt geschoven in het assortiment. En Ik Hou Niet Van Verandering. Ik weet dat het les één in winkelpsychologie is om af en toe álles op een andere plek te leggen in de hoop dat je andere dingen en vooral ook méér zult gaan kopen, maar ik ben 52 en ik hoef niet meer zo nodig andere dingen.
Mijn smaak is onwrikbaar af. Ik merk het elke keer als ik voor de jam sta. En oog in oog met verlokkelijke exotische varianten toch altijd gewoon voor aardbeien ga, omdat ik die nu eenmaal het lekkerst vind. En als je eenmaal weet wat je graag eet, is dolen door je eigen supermarkt omdat een of andere marketinggek heeft besloten dat de crackers opeens tussen de wasmiddelen moeten liggen, wel het láátste waar je zin in hebt.
Waarom nemen enorme zakken cranberries de plek van mijn appeltjes in? Waarom ligt er een gigantische ham inclusief dvd met snij-instructies de weg naar de Parmezaanse kaas te belemmeren? Wat moet een mens met 27 verschillende smaken pindakaas? En waarom kun je tegenwoordig niets meer kopen waar géén karamel met zeezout in zit?
Supermarktmanager jokt met eurotekens in zijn ogen dat hij het óók een heel gedoe vindt en doet vage toezeggingen over de chocolade en pindakaas. En kijkt me dan onheilspellend aan en zegt dat bacon het nieuwe karamel-met-zeezout is. ‘Bacon in de abrikozenjam, yoghurt met bacon, bacondruiven, baconijs.’ Hij heeft er al een paar ‘leuke dingetjes’ van in het assortiment. Ik druip af naar de kassa en voel me tachtig.
NIEUW: SAAR CURSUSSEN Hey! Wist je dat we nu ook cursussen hebben? Niet van die niemendalletjes gemaakt door jonge meiden, maar stevige en slimme online trainingen gemaakt door en voor 50+ vrouwen. Kijk hier voor ons nieuwe cursusaanbod.
NU MET 15% INTRODUCTIEKORTING (gebruik bij het afrekenen de code: introductiekorting)