Dat je zomaar uit het niks gebeld wordt. Zonder dat er eerst een appje is gestuurd of het wel gelegen komt. Het overkomt Miriam op een heel gewone, doordeweekse dag.
- Waar komt dat muziekje nou ineens vandaan?
- Uit mijn telefoon?
- Wat een raar geluid.
- Oh, ik word gebeld.
- Gebeld?
- Waarom belt iemand mij?
- Stuur mij een appje of zo.
- Hoe zet ik dat geluid uit?
- Waarom staat er ‘onbekend nummer’?
- Dat is toch ráár?
- Waarom zou ik met iemand willen praten die een onbekend nummer heeft?
- Een onbekend nummer, dat is zó 2009.
- Toen heette dat nog een ‘onderdrukt nummer.’
- Alsof iemand je telefoon had ondergepoept.
- Of ‘geheim nummer’. Ook zo raar. Dan denk ik altijd aan James Bond.
- Nou, die persoon aan de andere kant van de lijn wil mij wel héél graag spreken.
- Vast iemand van in de zeventig of zo. Die niet weet hoe het hoort.
- Volgens de nieuwe etiquette stuur je eerst een appje om te vrágen of je iemand kunt bellen.
- Dan wacht je tot iemand reageert.
- Als iemand niet reageer, moet je niet bellen.
- En als je dan toch besluit te bellen en er wordt binnen twee seconden niet opgenomen: HANG OP.
- Schreeuwde ik dat laatste nou hardop tegen mijn telefoon?
- Ik raak in verval. Nog even en ik begin tegen tuinhekjes te ouwehoeren.
- Ah gelukkig. Het is stil.
- Heb zo meteen wel een leuk verhaal voor JP. ‘Ik werd gebeld door een onbekend nummer.’ ‘Oh en toen?’ ’Toen niks want ik nam niet op.’
- Stom verhaal. Echt een supersaai verhaal.
- Wat voor een geluid is dàt nou weer?
- Alwéér mijn telefoon?
- Er flikkert een envelopje op mijn scherm.
- Is dat nou een sms? Serieus. Wat voor een middeleeuwse actie is dit nou weer?
- Alleen oude mensen sturen nog sms’jes.
- Of ze bellen.
- Nou vooruit dan maar. Ik zal eens even kijken.
- ‘U heeft 1 voicemail.’
- VOICEMAIL? Serieus. VOICEMAIL?
Lees ook: En maar beppen en lachen – we hangen nooit meer uren aan de telefoon
