Je houdt van je kind, puber, student. Zo zielsveel, dat je hem of haar met de beste bedoelingen voor narigheid wil behoeden. Onderstaande voorbeelden, anoniem gemaakt om alle partijen te sparen, zijn echt gebeurd. Wat denk je: de normaalste zaak van de wereld of hoog tijd om een stapje terug te doen?

“Ik ben op school verhaal gaan halen omdat mijn zoon in mijn ogen een hoger punt voor Frans verdiende.”

“Af en toe snij ik het vlees voor mijn zeventienjarige nog. Soms is zoiets gewoon makkelijker.”

“Ik heb de inlog van Magister, om te kunnen controleren wat er moet worden gedaan. Soms werk ik alvast wat vooruit, met zijn huiswerk.”

“Als we bij de dokter zijn, beantwoord ik driekwart van de vragen voor mijn dochter (16) omdat ze niet zo goed uit haar woorden kan komen.”

“Ik google haar en haar vriendinnen en stalk ze op social media om te zien wat ze allemaal uitspoken.”

“Mijn man en ik zitten regelmatig na middernacht nog vlijtig te plakken en knippen aan een project, omdat timemanagement niet het sterkste punt van ons kind is. Hij is tweedejaars op een HBO-opleiding.”

“Ik heb een cursus wiskunde gevolgd om mijn kinderen te kunnen helpen bij hun huiswerk. Ze moeten goede punten halen, vind ik.”

“Echt bizar dat ouders weggaan als hun kind een feestje geeft. Die van ons zijn 16 en 18 en wij zijn er altijd bij. Gezellig.”

“Natuurlijk overleven ze het wel als ze hun lunch vergeten, maar ik breng die toch altijd even na. Ik heb een sleuteltje van hun lockers, ruim die meteen even op en app dan dat ze daar hun broodtrommel en fruit kunnen vinden.”

“Ik ga nog altijd met mijn dochter (20) mee naar de huisarts. Ze is snel zenuwachtig en onzeker.”

“‘s Morgens maak ik mijn zoon (17) wakker, duw hem onder de douche, smeer zijn lunch, pak zijn gymspullen en zorg dat hij op tijd op zijn fiets zit, anders blijft hij gewoon liggen.”

“Mijn dochter heeft een voldoende voor Nederlands omdat ik haar essay voor haar heb geschreven. En dat was niet voor het eerst.”

“Afgelopen weekend ben ik weer om vier uur ‘s ochtends in de auto gestapt om mijn dochter (22) en haar beste vriendin op te pikken van het stappen.”

“Ik heb vier jaar voor een voetbalelftal gewassen, gereden en broodjes gesmeerd. Zo kon ik de coach enigszins chanteren om mijn niet al te getalenteerde zoon ook af en toe te laten spelen.”

“Ik laat mijn bijna volwassen kinderen nog wel eens winnen met spelletjes, puur om ze een lol te doen.”

“Paintballen of karten vind ik veel te gevaarlijk. Hij is nog maar zeventien.”

“Toen mijn dochter voor het eerst een grote rit zou maken met haar autootje ben ik er op afstand achteraan gereden, voor alle zekerheid.”

“Ik ben via een fake Facebook en Instagram account ‘bevriend’ met mijn dochter om alles van haar te liken, omdat ik het zielig vind als ze geen reacties krijgt.”

“Omdat ik wist dat hij nieuwsgierig was naar blowen en ik niet wilde dat hij op een vreemde plek een slechte trip zou krijgen, heb ik een joint voor hem gekocht om thuis te roken, in ons bijzijn. Dat vond hij dan weer niet cool.”

“Als mijn dochter niet lekker is, meld ik haar ziek op haar werk, omdat ze dat eng vindt. Mijn dochter is 24.”

“Ik maak voor mijn pubers nog gezamenlijke gezinsafspraken bij de kapper en de tandarts.”

“Op vakantie gaan de spullen van mijn dochter (17) in onze koffers. Het is makkelijker en zo kan ik een oogje in het zeil houden op wat ze meeneemt. Niet te bloot en zo.”

“Niet alleen heb ik het formulier voor het bijbaantje van mijn kind ingevuld, ik heb ook de afspraak voor het gesprek voor hem gemaakt en hem erheen gereden.”

“Mijn man en ik hebben onze dochter omgekocht om nog een jaar thuis te blijven wonen, in ruil voor haar rijbewijs op onze kosten. Naar mijn mening is ze er gewoon nog niet aan toe om op kamers te gaan.”

“Ja, ik ben mee geweest naar de open dagen van zijn vervolgopleiding. En nee, ik ben niet ‘bemoeizuchtig’, maar ‘betrokken’.”

“Toen een vriendin van mijn dochter (19) in elkaar zakte, belde ze mij in plaats van het alarmnummer.”

“Stiekem door het mobieltje van mijn dochter (16) scrollen is een wekelijkse hobby van me.”

“Ik regel alles voor mijn tweedejaars. Als ik het niet doe, gebeurt het gewoon niet, daar zit niemand op te wachten.”

“Mijn man en ik hebben tegelijk met de schoolreis een paar dagen Berlijn geboekt, om in de buurt te zijn.”

“Toen mijn dochter werd afgewezen voor een baan was ze erg overstuur. Ik heb stiekem nog met dat bedrijf gebeld, of ze haar sollicitatie niet wilde heroverwegen. Dat wilden ze niet.”

“Ik heb voor mijn dochter in de rij gestaan, omdat ze per se een must-have kledingstuk uit een speciale H&M collectie wilde hebben.”

“Mijn studerende zoon bel ik elke dag wakker om te zorgen dat hij op tijd op college is. Ik heb zijn rooster.”

“Op het mobieltje van mijn zoon (14) heb ik een volgapp geïnstalleerd, zodat ik altijd weet waar hij uithangt.”

“Mijn kinderen (15 en 17) hebben kleedgeld, maar als ze krap zitten spring ik altijd bij. Ik vind het sneu als ze daar stress van hebben. Ik betaal ook hun cadeautjes voor oma en zo.”

“Onze 18-jarige mag op onze kosten mee op vakantie, om te voorkomen dat hij met zijn vrienden naar Salou gaat.”

“Toen mijn zoon (17) met zijn vrienden ging kamperen, hebben wij de tent voor ze opgezet.”

“Hun huiswerk kijk ik na en ik verbeter missers en spelfouten voor ik het doorstuur naar de leraar.”

“Ik sta het bloesje van mijn dochter te strijken, omdat ze een date heeft.”

“We betalen huiswerkbegeleiding, we zitten er zelf bovenop. Als hij naar een lager niveau zou gaan, zou dat voelen alsof ik heb gefaald.”

“Ik rij mijn dochter (17) en haar beste vriendin naar de stad en ga daar dan zelf ‘boodschappen doen’, om een oogje in het zeil te houden. We wonen een eind buiten de stad, ze heeft me nodig om weer thuis te komen. Dat komt me best goed uit.”

“Ik ben ooit het studentenhuis van mijn zoon uitgezet, omdat ik steeds voor de hele club kwam koken, zodat hij in ieder geval goed zou eten.”

“Op de vorige school van mijn dochter werd me een bezoekregeling opgelegd, omdat ik te vaak op school was en teveel tijd van de leraren in beslag nam om over haar te praten. Ze is gewoon mijn favoriete onderwerp!”

“Omdat mijn kind het schoolkamp van de middelbare school zo eng vond, zijn we er een paar dagen van te voren heen gereden om de boel te verkennen. Van school mocht ik niet mee als begeleider. Jammer.”

“Ik leg nog altijd de kleren voor mijn zonen klaar. Ze zijn 16 en 17 en vinden het wel best, geloof ik.”

“Met geld en spullen is mijn puber aardig te manipuleren. Ik weet dat het niet deugt, maar het is een manier om enige controle over hem te houden.”

“Ik heb het voor hem uitgemaakt met zijn vriendinnetje, omdat hij er zo tegenop zag en ik bang was dat hij iets lulligs zou zeggen tegen haar.”

“Omdat mijn dochter na een avond stappen klaagde over brakheid, heb ik haar op zondag met een aangedikt verhaal meegesleept naar de huisartsenpost, voor de zekerheid.”

“Ik rij mijn kinderen (16 en 18) altijd naar school als het regent. Ik vind het zielig als ze nat worden.”

“Toen hij ging studeren heb ik gebeld met de leiding van de studentenvereniging, wat de ontgroening precies inhield.”

“Ik heb de eerste week bij haar op haar studentenkamer geslapen, omdat ik bang was dat ze heimwee zou krijgen. Toen moest ik weg van haar. Ik was daar nog helemaal niet aan toe.”

Nooit meer iets missen?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief en je krijgt wekelijks een verzameling van de beste stukken, updates over de podcast en de beste aanbiedingen van Saar in je mailbox!