Onze oma’s mochten nog geen kwartje uitgeven zonder toestemming van hun man. Dat stond in de wet en de heren der schepping vonden dat maar wat mooi geregeld.
- Op de dag van hun huwelijk werden vrouwen ontslagen uit overheidsfuncties. Ja, je leest het goed
Vrouwen moesten maar één ding: toegewijde echtgenotes, moeders en huisvrouwen worden. Pas in 1955 kregen vrouwen het recht na hun huwelijk te blijven werken. - Ook mochten getrouwde vrouwen geen bankrekening openen of hun eigen erfenis beheren
Handelingsonbekwaam heette dat officieel. Voor alles wat met geld te maken had moesten vrouwen toestemming vragen aan hun echtgenoot. Een nieuwe jurk? Nieuwe soepkommen? Een abonnement op een tijdschrift? De man had formeel het laatste woord. Elke week kreeg zij huishoudgeld, zodat ze boodschappen kon doen. Alle uitgaven noteerde ze braaf in een huishoudboekje dat door haar man op zondagavond aandachtig werd gecheckt. Pas in 1956 werden vrouwen handelingsbekwaam. - In de wet stond dat de man het ‘hoofd van de echtvereniging’ was
In de praktijk betekende dat dat de heer des huizes bepaalde waar er werd gewoond en wat er met het geld gebeurde. Pas in 1980 kwam er de wet gelijke behandeling die vaststelde dat er geen onderscheid tussen de seksen mag zijn op het gebied van werk, onderwijs en arbeidsvoorwaarden. - In 1975 kwam een wet die bepaalde dat mannen en vrouwen met dezelfde functie ook evenveel moesten verdienen
Klinkt goed, maar in de praktijk verdienden we anno 2017 nog altijd 16% minder dan mannen in vergelijkbare posities. - Als je nu denkt: nou ja, dat is zo lang geleden, wat hebben wij ermee te maken, lees dan nog even door. Anno 2017 was slechts de helft van de Nederlandse vrouwen financieel onafhankelijk
De andere helft verdient 70% van het nettominimumloon en is afhankelijk van het inkomen van haar partner of een uitkering.
bron Zal ík het anders doen? – Waarom vrouwen beter zijn met geld, Judith Sanders & Saskia Smith, Brandt € 15
