We moeten allemaal werken, maar er is natuurlijk wél een grens aan alles, mensen. Heb je last van een jonge baas die zijn stempel probeert te drukken, irritante millennials die de kantjes er vanaf lopen, of ingekakte leeftijdsgenoten die wachten tot hun pensioen is aangebroken? Dan wordt het misschien tijd dat je op zoek gaat naar iets anders, maar wanneer weet je dat zeker? Saar zocht het uit.

Dit wordt zeker geen klaagstukje, maar er is nu eenmaal een tijd van komen en van gaan. En soms is die tijd van gaan gewoon keihard aangebroken, bijvoorbeeld op je werk. Dat hoeft niet te betekenen dat je vandaag nog van je BAM die deur achter je dichttrekt (al kan dat ook en is dat best lekker maar ik raad het je toch af, al is het maar omdat we allemaal de hypotheek en de kattenbrokjes moeten blijven betalen en het ontslagrecht inmiddels vrij weinig meer voorstelt in Nederland, ook na 20 jaar trouwe dienst, laat staan als je zelf ontslag neemt dus neem dat even mee voordat je stampvoetend het pand verlaat, dit was een gratis tip).
Toch is het ook zo: desperate times seek deparate measures soms. Al heb je meestal al wel wat signalen gekregen dat het tijd wordt voor iets anders / beters/ leukers / inspirerenders dan nu. Dus als je deze dingen herkent zou ik zeggen: kennis is macht, en begin vandaag nog aan je plan B / exitplan… Want je moet misschien nog 15 jaar werken, geef er daarom nog maar een draai aan! Zeker in deze krappe markt waar bedrijven hijgend op zoek zijn naar personeel, is het een goede poging waard, als:

1 Je staat elke dag miserabel op
Als je elke dag bij het opstaan jezelf als het ware uit bed moet slepen vol tegenzin en gedachtes als ‘misschien ben ik wel ziek!’ of ‘ooooooh god daar gaan we weer’ zou ik zo zeggen: places to go, people to meet. En een extra alarmbel in deze kwestie is al helemaal het volgende:  a)  je droomt over je werk en b) je ligt wakker van je werk (de horror). Want het is nooit nodig, het vreet energie en is een teken dat er iets niet goed gaat, op dat vlak dan. Bedenk maar zo: je werk ligt ook niet wakker van jou. En je hoeft er al helemaal niet meer naar bed. Laat staan ermee op te staan.

2 Je voelt geen ‘passie’
Het woordje passie klinkt soms een beetje verwend, want het blijft werk, maar als je je werk bent gaan zien als ‘baantje’ dat nu eenmaal de boodschappen betaalt en je van de straat houdt is het misschien tóch tijd voor wat meer ‘passie’ in je dagelijks leven. Tenminste: als je last hebt van die gedachte, anders is het natuurlijk prima. Maar meestal doen mensen graag iets zinnigs met hun tijd, en dus ook met hun werktijd. Als jij de zin niet meer ziet is het misschien tijd geworden om te gaan bedenken wat je wél zinnig vindt. En daar actief naar te gaan zoeken.

3 Het bedrijf waar je werkt gaat (langzaam) failliet
Zo ken ik iemand die ooit in een kantoortuin met 25 mensen werkte en na de zoveelste reorganisatie alleen achterbleef, samen met een gedeprimeerde baas, een lege dossierkast en de overspannen jongen van IT. Waarmee ik maar wil zeggen: blijf niet te lang hangen als je dat kantoor-Armageddon al van kilometers afstand aan kunt zien komen, maar begin te bewegen. Je wilt niet die laatste zijn die van de Titanic af gaat, om net de laatste reddingsboot te zien wegvaren. En het dus een kwestie wordt van zelf dus maar dat ijskoude water inspringen, zonder reddingsvest. En ik weet niet waarom ik nu ineens in scheepsrampen-terminologie begin te praten, maar je snapt het wel.

4 Je haat je collega’s en/of je baas
En dat kan natuurlijk zomaar. Hard en grondig zelfs. Al is het meestal zo dat je daar niet zoveel last van hebt als je lekker in je werk zit, en er natuurlijk altijd wel leuke mensen te vinden zijn op de werkvloer. Op het moment dat je die niet meer ziet of vindt is het misschien tijd om de signalen serieus te gaan nemen want: de troosteloze hel van dagelijks tussen de (jonge of juist oude en ingekakte?) idioten te moeten zitten gun je natuurlijk niemand. Laat staan jezelf. Of je collega’s.

5 Je bent continu gestressed, angstig of negatief
Dus hoe uitdagend werken in het positiefste geval ook kan zijn: het is niet de bedoeling dat je er een ‘temper’ van krijgt. En dit is makkelijk gezegd, want stress of onzekerheid op je werk kan ook voortkomen uit het feit dat je baan misschien wel oké is, maar… dat jij misschien niet oké bent voor de baan. Met andere woorden: dat je iets aan het doen bent dat misschien niet zo goed bij je past. En dat is een beetje zoeken en aftasten misschien, maar stress of zelfs angst zijn in dit uitzonderlijke geval dus wél een zeer goede raadgever. En een duidelijk signaal dat je iets aan het doen bent dat niet te lang moet duren.

6 Je hebt fysieke klachten
En dat kan gaan van hoofdpijn tot benauwdheid, van vermoeidheid (zie ook punt 1) tot misselijk worden als je de werkvloer alleen al betreedt (!!!!!). Vaak zijn vage fysieke klachten een laatste waarschuwing dat er iets niet goed gaat in je leven voordat er drastischer ‘maatregelen’ gaan volgen zoals ziekte of burn-out. Dus houd je lichaam in de gaten en ga met klachten naar de huisarts. Ook geen slecht idee: maak je gemoedstoestand bespreekbaar met je leidinggevende en schakel een bedrijfsarts in. Soms kan een verandering van je takenpakket of wat extra vrije dagen al voor een hele opluchting zorgen. En erkenning van wat er met je aan de hand is, is ook al goud in dit geval.

7 Je botst met de bedrijfscultuur
Soms kan er iets gebeuren op je werk dat gewoon tegen je principes indruist. Zo werkte ik ooit ergens waar mensen met een tijdelijk contract drie maanden uit dienst moesten om daarna weer op hun eigen baan te moeten solliciteren en ik wist als bij toverslag: places to go, people to meet. Als je een oncomfortabel of onveilig gevoel krijgt over je werkgever of je het idee krijgt dat jouw moraal een andere is dan de hunne en je dus niet trots bent op waar je werkt, is het tijd voor een plan B.

8 Je bent niet meer productief
En dus zit je de halve dag te Facebooken. Of online te patiencen. Of je eerste roman te schrijven terwijl je collega’s maar niet begrijpen waarom je zo woest op je toetsenbord zit te rammelen terwijl ondertussen die patiëntendossiers zich maar opstapelen. Ofzoiets. Als je niet langer productief bent terwijl je daar wel toe in staat bent, is het kortom tijd voor wat anders.

9 Je werk-privé balans bestaat niet (meer)
Je gezin, familie en vrienden zullen er wat van gaan zeggen als je altijd maar met je werk bezig bent. En hoe interessanterig en aan-de-handerig het ook staat als je een soort 24/7 in sync bent met je werk: het is hopeloos uit de tijd én het put je uit. Scheid je werk en privé dus goed, en dat geldt trouwens ook andersom: als je privéleven er bijvoorbeeld voor zorgt dat je werk (tijdelijk) niet langer geschikt voor je is, zoals bij een zieke ouder of zieke partner.

10 Je talent wordt niet opgepikt of aangewakkerd
Bijvoorbeeld als je (steeds) niet in aanmerking komt voor een promotie, of niet langer bij belangrijke vergaderingen wordt uitgenodigd, of gewoon helemaal geen centimeter vooruit meer komt op je werk omdat dat de bedoeling kennelijk ook helemaal niet (meer) is. Als je het gevoel krijgt dat jouw bijdragen met stilte of desinteresse worden ontvangen zeg ik: dikke doei beste baas, maar we gaan eeeeeeeven verder kijken. Want ik moet dit nog volhouden tot mijn zeventigste. En dat denk jij natuurlijk ook.

11 Je doet meer, voor minder of hetzelfde
En dit is dé valkuil van werkend Nederland anno nu want er is nogal wat bezuinigd en ontslagen en gereorganiseerd her en der, maar dat wil niet zeggen dat het werk perse minder werd. Waardoor je je plots terug kunt vinden in je eentje aan een buro waar vroeger 4 mensen aan zaten, die dus samen het werk zaten te doen dat jij nu….in je eentje doet ja. Juist.
En als je leidinggevende niet thuisgeeft als je zegt dit eigenlijk toch wel in klinkende munt of vrije tijd vergoed zou willen zien zeg ik: dat kan, maar dat betekent niet dat je je daar bij neer hoeft te leggen, gezien het huidige personeelstekort. Maar verder zeggen we niets.

12 Er hangt gewoon een foute sfeer
En je denkt nu misschien nou nou poe poe maar het bestaat: werkplekken waar gepest of geroddeld of ronduit gediscrimineerd wordt, of waar narcistische managers rondlopen met onmogelijke eisen, waar vrouwen in hun kont worden geknepen bij de kopieermachine of waar vreemde machtsspelletjes worden gespeeld die nergens, maar al helemaal niet op de werkvloer thuishoren. In al deze gevallen zeggen wij dan ook: run Forrest. Jij hebt places to go….en vul de rest zelf maar in. Succes!

CURSUS – Goed idee: op je 50e voor jezelf beginnen

Deze maand lees je op SAAR véél over werk. Van inspirerende 50+ vrouwen die iets anders zijn gaan doen tot de ervaringsverhalen van hoofdredacteur Barbara en alles er tussen in. Ook toe aan wat nieuws? Doe dan onze cursus. Want ja: ook na je 50e zitten er veel mensen op je te wachten.