Als je baalt van twintig jaar lang dezelfde op- en afrolseks, moet je het heerlijke boek Vrouwen die vreemdgaan lezen. Gaat over Bibi, bijna vijftig, die tijdens een saaie presentatie plots de onbedwingbare drang krijgt met een man uit het publiek naar bed te gaan.
Inge is jarig. Inge wordt vijftig. Inge geeft een feestje. In een zaaltje. Inge draagt een te wijde jurk om haar uitdijende en uitzakkende lijf te verhullen, een jurk die ouderdom schreeuwt. Liep ze een paar jaar geleden nog in kittige, strakke pakjes rond, het lijkt wel of ze heeft besloten voortaan als oude bes door het leven te gaan, zich berustend in haar lot. Waarmee ze de grootste nachtmerrie vormt voor haar vriendinnen Ysmer, Marjolein, Bibi en Lotte.
Ze naderen de vijftig, maar van ouderdom en overgang willen zij nog niets weten. Al kunnen ze de natuur moeilijk tegenhouden. Merken ze zelf ook wel dat er steeds meer tijd tussen hun menstruaties gaat zitten. Dat ze vanuit het niets koude rillingen krijgen of juist een plofkop. Zweten ze ’s nachts het bed uit. Maar goed.
Eerst moeten ze dealen met dat laatste restje hormonen in hun lichaam. Alle vier merken ze: hun seksdrive is op hol geslagen. Maar hun mannen, met hun 29’ers-fietsclubjes, zitten helemaal niet op die puberale vrouwen van hen te wachten. Tja. Wat doe je dan?
Dan richt je een club op. Een club voor vrouwen die vreemdgaan. Een club met regels, want anders loopt de boel in het honderd. De vriendinnen stellen vier geboden op: 1. De club is geheim 2. Vreemdgaan mag, maar niet met mannen die je kent uit de vriendenkring 3. Er wordt niet gescheiden 4. Verliefd worden mag niet.
Maar ja. Hoe je de boel ook dichtkit met regelementen, les liaisons blijven dangereuses, zullen we maar zeggen.
Dit is de roman Vrouwen die vreemdgaan in een notendop. Geschreven door Wieke van Oordt (vijftig, en nog lang niet dood). Na vijftien kinderboeken is dit haar eerste roman, en: verplichte kost. Sex and the City meets Rozengeur en wodka lime meets Gooische vrouwen. Zo tenenkrommend herkenbaar dat je het boek bijna in de open haard wilt flikkeren als je erin bezig bent, gewoon om ervan af te zijn. De mindfulness. De creaclubjes. De treurige kinderverjaardagen waarop niemand zit te wachten. Restaurants gevuld met boeddha-beelden. Mannen die op zondagochtend fietsen. Puberkinderen die druipen van de desinteresse voor alles behalve YouTube. Vrouwen die hardlopen.
Ik zie het om me heen overal gebeuren. Ik (bijna veertig) vóél dat dit mijn voorland is. Misschien dat over een paar jaar de hobby’s anders zijn en de boeddha-beeldjes de restaurants hebben verlaten, maar die verdomde hormonen zullen vast hetzelfde werken. Harstikke fijn dat ik daar nu al van op de hoogte ben. Dat ik wéét wat me te wachten staat: dat laatste restje geilheid dat de natuur voor me in petto heeft. Met twee kleine kinderen, lopend op mijn tandvlees, kan ik me dat nu nauwelijks voorstellen. Maar ik kan niet wachten.
Vrouwen die vreemdgaan Wieke van Oordt, Luijting-Sijthoff €18.99
Dit artikel is geschreven door Franke van Hoeven, auteur op Me-to-We.
