Stella twijfelt. Botox ja, botox nee

-

De stiekeme trut van een rimpelfee is vannacht weer langs geweest en nu lijkt Stella ineens sprekend op oma Bep.

Ik weet niet of het jullie al is opgevallen maar ouder worden gaat helemaal niet geleidelijk. Het gaat met schokken. Vandaag ben je glad, morgen heb je opeens twee schuine strepen naast je neus. Je kijkt in de spiegel en opeens zie je tante Lies of oma Bep. Dat was gister nog helemaal niet zo. Ik stop twee vingers in mijn wangen en trek ze omhoog. Kijk, dat moeten we hebben, zo lijk ik weer op gister. Moet ik nu ook naar dokter Don, die van de televisie die zo aardig Twents praat? Of word ik blijvend lid van de familie Hamsterwang?

Ik hou het dilemma nog even voor mezelf, ik kan het in elk geval niet meer voorleggen aan mijn alwetende grootvader die een scherp oog had voor damesschoon. Toen ik net geboren was boog opa zich over mijn wieg en zei: zo’n lelijke baby heb ik nog nooit gezien. Mijn jonge moeder ontplofte in haar kraambed waarop opa zich haastte te zeggen: Lelijk in de luier, móói in de sluier.

LEES OOK Ik ben niet tegen botox, ik ben gewoon een lafbek 

Jaren later kon mijn moeder nog diep verontwaardigd raken over haar schoonvader die haar pasgeboren dochtertje zonder omhaal naar het rijk der lelijken had gebonjourd. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat opa er niet ver naast zat. Op foto’s zie je een gerimpeld kaal aapje met half open huiloogjes. Dat was ik dus. Terwijl de eerste foto’s van mijn zus een heuse baby prima donna laten zien, ze had zelfs meteen al haar. Die kon zo naar de Baby Miss Verkiezing in Amerika.

Als mijn zusje en ik bij deze opa en oma gingen logeren, was het eerste wat oma deed, ons ‘mooi’ maken. Dan bond ze ons haar in een paardenstaartje, trok die staart door een gat in het midden van een kant-en klaar nepknotje, een soort donut, rolde daarna het haar er stevig omheen en zette het vast met grote v-vormige haarpinnen. Om de donut houvast te geven deed ze er ook nog een netje om. Aangezien mijn haar de helft dunner was dan dat van mijn zus, zag je bij mij altijd overal donut doorheen schemeren. Maar daar had oma wat op gevonden. Als klap op de vuurpijl bond ze er een brede strik omheen. Een zesjarige verkleed als paasei.

Aan Stella had je altijd veel meer werk, zei mijn oma later vaak. Bij mijn zus bleef alles gewoon op z’n plaats maar bij mij werden het algauw schuivende panelen en moest de knot regelmatig worden ververst. Mooi in de sluier was héél ver weg als dat moment zich ooit zou aandienen. Op mijn dertiende had ik de hoop al opgegeven, want ik kreeg natuurlijk nooit een man, met al die sproeten.

Je moet er karnemelk op smeren, adviseerde mijn zus die zich verdiept had in mijn zaak. Dus lag ik ’s avonds bewegingloos op mijn rug in bed om de karnemelk er goed in te laten trekken. We kunnen overgaan op yoghurt, sprak mijn zus nadenkend toen na een paar dagen bleek dat de karnemelk niet het gewenste effect had. Maar ik hield haar theorieën voor gezien want mijn huid voelde als een te strak opgeblazen ballon en ik had bij de kapper in het dorp een poster zien hangen die voor gevallen als het mijne ‘Schwanenweiss’ aanbeval. Een crème die je zwanenwit maakte, alle sproeten weg als sneeuw voor de zon, in twee weken! De uitvinder hiervan moest tot ridder geslagen worden.

Mijn moeder vond het goed onder de voorwaarde dat ze dan nooit maar dan ook nooit meer iets zou horen over mijn gemiste huwelijkskansen. Mijn huid werd zo droog als schuurpapier en de sproeten verbleekten van donkerbruin naar bruin, maar verdwijnen ho maar. Het gekke is dat als je ouder wordt, sproeten wel verdwijnen, uit zichzelf. In ieder geval bij mij. Maar er is dus iets voor in de plaats gekomen waar geen Schwanenweiss of karnemelk tegenop gewassen is. Dan toch maar naar dokter Don? Daar ga ik eerst nog even ernstig over nadenken.

LEES OOK Fillers, brunches, nooit meer pasta – Els gaat liever dood 

gifgif
Redactie
Redactie
De redactie van Saar bestaat uit een heel professioneel en toch gezellige groep van vrouwen rond de 50 & 60, plus een paar superleuke meiden van rond de 30 die wel alles weten van de nieuwste trends, techniek & social (en trouwens zo langzamerhand ook (bijna) alles van 50+ zijn).

RECENTE ARTIKELEN