Hoe Yolan haar 82-jarige moeder uitnodigt voor een groots en meeslepend weekend en met haar in een trendy bar belandt waar de lekkerste cocktails worden gemixt.
Vorig jaar deden we het voor het eerst: samen een weekendje weg. Nooit eerder waren we met zijn tweeën in een hotelkamer zonder een schare kinderen in ons kielzog. Een paar dagen Groningen was haar verjaardagscadeau, dus alles moest perfect zijn voor dit moeder-dochterevenement. En dat was het, zelfs het weer zat mee toen we tot diep in de nacht op een terras hingen. Ik kwam van alles te weten over mijn moeders Groningse jeugd, en ik stelde me voor hoe ze hier met mijn vader rondgeslenterd moest hebben, verliefd, verloofd en getrouwd.
LEES OOK Juliette doet streng tegen haar moeder 86
Dit weekend moet groots en meeslepend worden, Groningen overtreffen. Het wordt Rotterdam. Mijn moeder houdt van modern en strak, daarom boek ik een hotel in een on-Nederlands hoog gebouw: De Rotterdam, ontworpen door Rem Koolhaas. Onze kamer biedt ramen tot aan de grond, met de Maas en de Erasmusbrug aan onze voeten. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. We zoeven met de lift naar beneden en in aanloop naar de avond gaan we winkelen. Dat gaat zoals het mijn hele jeugd ging: ik sjok achter een onvermoeibare moeder aan die graag alle winkels in wil maar zelden iets koopt. Terwijl zij zich niet te oud voelt voor de Zara of de H&M, mopper ik over zere voeten en wil ik een kop koffie. Om er geen loze expeditie van te maken, koop ik her en der een truitje of een T-shirt en zoals gewoonlijk biedt mijn moeder aan de tassen voor me te dragen. (Het wil er bij haar maar niet in dat het nogal eigenaardig is als je je moeder van tachtigplus als pakezel gebruikt).
Dat groots en meeslepend zich niet laat afdwingen, valt te verwachten. Het is koud en het regent en we belanden ook nog bij een fout restaurant met klunzig personeel. Waarom kunnen studenten complete boeken uit hun hoofd leren maar geen bestelling onthouden? Een beetje mopperig besluit ik al vroeg dat het ‘m niet meer gaat worden in deze stad en dat we maar beter nog even gebruik kunnen maken van de luxe kamer die ons wacht. Daar komen we al vroeg aan en ineens voel ik me schuldig. Sleep ik mijn moeder helemaal mee naar Rotterdam, zitten we straks op onze hotelkamer tv te kijken en de minibar te legen. “Zullen we nog even wat drinken in de hotelbar?”, stel ik voor. “Meestal zijn die uitgestorven hoor”, doe ik wereldwijs, “maar we kunnen even kijken.” Moeder stemt in met het plan, want als je haar fêteert, stemt ze overal mee in.
We dalen af naar de zevende etage waar de bar gevestigd is, ik duw de deur open en mijn mond valt open. Geen uitgestorven hotelbar met een paar eenzame zakenmannen aan de toog, maar een hippe tent, een cocktailbar waar het bruist van de mensen (minstens honderd) en loungemuziek. Vooral jonge mensen, hipsters met baarden, mooie meisjes in kittige jurkjes, een enkele vijftiger en wat dertigers, waaronder een wat opgelaten kijkende man die (daartoe vermoedelijk door zijn vrouw gemaand) een kinderwagen heen en weer beweegt. The place to be in Rotterdam. Geen studenten zo te zien, daarvoor zullen de prijzen wel te hoog zijn. De muziek staat hard maar niet zo hard dat een gesprek onmogelijk is en we nemen plaats aan de bar.
En plotseling realiseer ik me dat ik voor het eerst van mijn leven met mijn moeder aan een bar zit. Het ziet er een beetje onwennig uit, die oude moeder op een kruk met een glas wijn in de hand, maar ze geniet en kijkt haar ogen uit. Voor onze neus mixen barkeepers ingenieuze cocktails (€ 11,50 per stuk) en ze volgt dat zo geamuseerd dat ik steeds verwacht dat ze gaat applaudisseren als er weer eentje klaar is. Intussen kletsen we als oude vriendinnen, schreeuwen we elkaar van alles in het oor als de muziek even te hard staat en hebben we toch nog een topavond. Als mijn moeder haar tweede glas wijn voor haar neus gezet krijgt, draait ze een beetje op haar kruk en neemt de hele tent in zich op. ‘Ik ben de oudste hier’, constateert ze met een tevreden grijns.
LEES OOK 5 momenten dat ik mijn moeder mis (of juist niet)
