‘Mijn man mag alles, maar hij moet me niet de waarheid vertellen’

-

Geen man die wil horen dat je hem in bed maar saai vindt. Geen vrouw die blij wordt van de mededeling dat ze steeds meer op haar moeder lijkt. Als je het een beetje gezellig wil hebben met elkaar, moet je vooral niet de waarheid vertellen.

LEES OOK: Wies verlangt naar een man met kletshormonen en schoonmaaktalent

Mijn man mag een heleboel. In de slaapkamer zijn teennagels knippen, dwars door het beeld lopen tijdens Help, mijn man heeft een hobby, heel hard snurken, een oranje kroon dragen bij voetbalwedstrijden van het Nederlands Elftal, een lampje scheef ophangen, mijn vriendinnen beledigen en me bespringen zonder voorspel. Maar hij mag me niet de waarheid vertellen.

Ik ben van de lichting: als je wilt dat je huwelijk naar de knoppen gaat, moet je je partner eerlijk vertellen wat je van hem vindt. Daaraan moet ik denken nu ik lees dat er een hele enge trend uit de Verenigde Staten is overgewaaid. En dat is relatietherapie als je huwelijk nog prima is. Uit voorzorg, zo te zeggen. Een onderhoudsbeurt.

Het probleem is echter: een huwelijk is zelden of nooit gebaat bij eerlijkheid. Tijdens sessies bij een psychotherapeut worden er namelijk vreselijke dingen van je verwacht. Zoals zeggen wat je dwarszit in de ander en daar op een constructieve manier samen over praten. De bedoeling is dat je daardoor inzicht krijgt in de gevoelens van degene met wie je het leven deelt. Relatietherapie gaat ervanuit dat openheid een voorwaarde is voor een goede relatie. Dat het goed is dat we onze ware gevoelens kunnen tonen en onszelf kunnen zijn. En dat lijkt me nou juist zo vreselijk gevaarlijk.

Neem mijn goede vriendin Dorianne. Zij vroeg na vijftien jaar huwelijk, zomaar out of the blue, ze waren samen gezellig aan het tuinieren, aan haar man: “Lieverd, vind je me eigenlijk nog mooi?” Waarop Robert een lange stilte liet vallen, haar van top tot teen bekeek, een tulpenbol in de grond stopte en vroeg: “Wil je de waarheid horen?” Acht maanden later stonden ze als kat en hond voor de rechter en ik ben zo vrij een verband te zien tussen de bloedige ontbinding van hun huwelijk en zijn eerlijke reactie op haar naïeve vraag.

Natuurlijk, tegen af en toe een goed gesprek maakt geen zinnig mens bezwaar. Het is heel verstandig regelmatig om de keukentafel te gaan zitten en met elkaar te bespreken hoe de financiën ervoor staan, huishoudelijke klussen eerlijk verdeeld kunnen worden, of het slim is naast je baan en gezin ook nog eens te gaan promoveren op een onderwerp als dialectbehoud en -verlies in Twente. Allemaal niks op tegen, zolang je maar je mond houdt over dingen die er werkelijk toe doen en waarvan je vrijwel zeker weet dat de waarheid je weleens niet zou kunnen bevallen.

Zoals daar zijn: voelt hij zich nog seksueel tot je aangetrokken? Als zijn ex hem terugwilde, zou hij je dan verlaten? Heeft hij het laatste halfjaar sex gehad met een ander? Heeft hij weleens spijt dat jullie kinderen hebben gekregen? Wil hij de rest van zijn leven met je doorbrengen? Wat zou hij doen als hij moest kiezen tussen tien miljoen euro en jou?

Je moet er toch niet aan denken, dat je man er eens goed voor gaat zitten, in zijn handen wrijft, tegen je knipoogt en zegt: “Schat, nu je het me zo rechtstreeks vraagt, kan ik niet anders dan openhartig zijn. Eerlijk gezegd, en dat moet je je echt niet persoonlijk aantrekken, vervloek ik de dag dat we besloten kinderen te krijgen. Ik vind het verwende pubers die boos worden om niks en wat de sex betreft, denk je nu echt dat je er nog net zo uitziet als toen je 26 was? Zeg zelf, je gaat steeds meer op je moeder lijken. Geen wonder dat ik ’s nachts opsta om porno te kijken.”

Omgekeerd is het natuurlijk hetzelfde verhaal. Stel je voor dat je je man tijdens een romantisch etentje vergast op de waarheid. De kaarsen branden, de wijn fonkelt in de glazen, op jullie borden ligt een malse carpaccio van tonijn met groene asperges. Tijd voor een goed gesprek, denk je. “Lieverdje, je weet dat ik heel veel van je houd en een groot voorstander ben van eerlijkheid. Het zit zo, op feestjes schaam ik me dood voor je, besef je wel dat je altijd dezelfde grappen maakt tegen onze vrienden en heel raar danst? En wat ons seksleven betreft, dat is al een paar jaar zo saai dat ik meestal fake dat ik klaarkom. Eerlijk gezegd vind ik masturberen een stuk leuker. Misschien komt dat ook wel omdat ik het niet aantrekkelijk vind dat je zo’n dikke buik hebt gekregen. Ik weet wel dat de meeste mannen van jouw leeftijd geen sixpack meer hebben, maar dat lijf van jou is niet om aan te zien.

En nu ik toch bezig ben, ik vind dat je steeds meer op je vader gaat lijken. Die valt ook elke avond voor het journaal in slaap. Als ik morgen kon kiezen tussen een zak met geld en jou, weet ik wel wat het zou worden.” Tja, ik wens je veel geluk met je Moment van de Waarheid. Probeer na zo’n monoloog nog maar eens op een constructieve manier met elkaar te communiceren.

Ik heb een psychotherapeut op televisie eens horen zeggen dat zeventig procent van de problemen die je in een relatie hebt, onoplosbaar is. De problemen die je wél kunt oplossen, hebben bijna allemaal gemeen dat ze van triviale aard zijn (“Schat, ik zou het fijn vinden als je de wc-deur dichtdoet”). Het geheim van een goede relatie zit in het accepteren van die zeventig procent. Je kunt natuurlijk ook besluiten van je man te scheiden, maar dat heeft zo zijn praktische bezwaren (je gezin en vriendenkring vallen uit elkaar, het zit er dik in dat je moet verhuizen naar een goedkoper huis, het valt niet mee om rond te komen van één inkomen en voortaan moet je in de dooie eentje naar feestjes).

Bovendien: in je volgende relatie stuit je opnieuw op de bovengenoemde zeventig procent, dus wat schiet je ermee op? Niet scheiden dus, en vooral je mond houden. Als je enig gevoel in je donder hebt, val je hem niet lastig met dingen die hem tot op het bot zullen kwetsen. Geen man die beter in bed wordt als hij weet dat je alleen maar een orgasme kunt krijgen als je aan George Clooney denkt. Geen vrouw die blij en zelfverzekerd tussen de lakens glijdt als ze zojuist heeft gehoord dat haar echtgenoot haar borsten zo raar vindt hangen. Allemaal onzinnige mededelingen waar niemand op zit te wachten en die degene van wie je houdt chronisch onzeker maken.

Wil je je huwelijk goed houden, dan zit er niets anders op dan af en toe flink te jokkebrokken. Als het zo uitkomt een leugentje om bestwil hanteren om de ander niet te kwetsen en hem een goed gevoel te geven. Wat mij betreft is het dé basis voor een liefdevolle relatie. Je zegt daarmee: ik geef meer om jouw gevoelens dan om de waarheid. Waarom zouden we een kind dat een stomme tekening heeft gemaakt, de hemel inprijzen omdat het daar zelfvertrouwen van krijgt, maar tegen onze eigen man zeggen: wat heb je dat weer mallotig in elkaar geknutseld, volgende keer bel ik wel de klusjesman? Dat is niet alleen buitengewoon onaardig, het zal hem zeker niet motiveren nog eens de betonboor te hanteren.

En ben je in een onbezonnen bui vreemdgegaan met een leuke collega, die je lekker bruut nam op de achterbank van de auto, koester die herinnering en zeg tegen je man: “Ik fantaseer erover dat je me eens bruusk pakt, zonder voorspel, volgens mij ben je daar heel goed in.” Zeg zelf: dat klinkt een stuk opwindender dan: “Hé joh, nu is het wel genoeg, komen we nog to the point vannacht?”

Over de pijnlijke aspecten van je relatie kun je kletsen met vriendinnen, maar het is niet iets om je man mee lastig te vallen. Er is niks mis met keeping up appearances. Alles een beetje van de positieve en humorvolle kant bekijken. Van simmen en zeuren is nog nooit iemand gelukkiger geworden, van faken wel.

Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!

gifgif
Redactie
Redactie
De redactie van Saar bestaat uit een heel professioneel en toch gezellige groep van vrouwen rond de 50 & 60, plus een paar superleuke meiden van rond de 30 die wel alles weten van de nieuwste trends, techniek & social (en trouwens zo langzamerhand ook (bijna) alles van 50+ zijn).

RECENTE ARTIKELEN