Niet dat Els nou op het punt van overlijden staat, maar omdat ze familie en vriendinnen bezorgd ziet kijken als ze een whisky achteroverslaat kan ze niet uitsluiten dat het zomaar kan gebeuren.
En dan is het mooi als de nabestaanden zo’n beetje weten wat haar wensen zijn.
- Trek mij een pyjama en dikke sokken aan
Gewoon, omdat dat mijn lievelingsoutfit is. Relaxed en lekker warm. Wel een nieuwe pyjama graag. En dan dikke wollen sokken in een bijpassend kleurtje als het niet te veel moeite is. - Doe maar een kartonnen kist
Omdat ik gecremeerd wil worden, lijkt het me onzin mij in een mooie houten kist te leggen. Niet lief voor het milieu, hartstikke duur, nergens voor nodig. Een kartonnen kist kan maximaal 120 kilo aan, dat redden we net. - Mijn zoon, broers, ex-zwager M. en andere lieve vrienden dragen de kist
Op de schouders graag, net zoals we mijn ouders naar hun graf hebben gedragen. - Speel mijn lievelingsmuziek
Avond van Boudewijn de Groot, Sarah van Serge Reggiani, Jeruzalem of gold gezongen door Ofra Haza, Une belle histoire van Michel Fugain, en tot slot Im Paradisum van Gabriel Fauré. - Mijn zoon zingt De Vlieger van André Hazes
Niet dat hij kan zingen, helemaal niet zelfs, maar hiermee dreig ik hem al zijn hele leven en sommige dreigementen moeten we uitvoeren. Nee hoor, grapje. - Veel speeches graag, en lekker veel huilen en lachen
Op mijn verlanglijst staan in ieder geval toespraken van mijn broers, mijn zoon, nichtjes en vriendinnen. Alvast bedankt! Ik kan niet wachten! - Na de plechtigheid: bitterballen en drank (en koffie en thee voor de liefhebbers en geheelonthouders – want die ken ik ook).
- O ja, wat te doen met mijn as?
Het meer van Galilea, het bos waar ik zo graag met Willem loop, bedenk maar wat. Ik vind alles goed, want ik ben toch dood en sowieso een volgzaam type.
Niets meer missen?
Meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief!
