Sta je achter dat witte gordijntje. Lig je met de benen wijd in de steigers. En ja, wat denk je dan. (Even voor de goede orde: met hij wordt m/v bedoeld).
- Wat moet ik met dit netje?
Wat zegt u? Waarom ik een onderbroek op mijn hoofd heb? Is dit dan een onderbroek? Ik dacht: vast een operatiehaarnetje. - Moet ik mijn sokken nou wel of niet aanhouden?
Geen enkele reden waarom je je sokken UIT zou doen, de dokter gaat echt niet het gat tussen mijn grote teen en de teen daarnaast bestuderen. En er zeker geen eendenbek induwen. Aan de andere kant: je sokken AAN is geen gezicht. - Waarom is de gynaecoloog twaalf jaar oud?
Heel gek, de coassistent was ook al zo jong. Mag je tegenwoordig rechtstreeks van de kleuterschool naar de medische faculteit? Heb ik iets gemist? - Wat bezielt iemand gynaecoloog te worden?
Ik bedoel: heb je ooit een vijfjarige horen zeggen: “Later ga ik hele dagen in dozen kijken?” - Zal hij me vergeven dat ik niet ben gewaxt?
Die kinderen van tegenwoordig schijnen allemaal haarloos over de wereld te lopen. Nog nooit een schaamhaar gezien en dan kom ik aanzetten met een hysterische bos. - Ik ben vast de oudste patiënt die hij ooit heeft gezien
En zo niet, dan is gynaecologie helemaal een verschrikkelijk beroep. - Ik ben natuurlijk degene over wie hij vanavond in de kroeg zegt: ‘Nou, wat ik vandáág in de beugels had…’
O god, dan worden mijn binnenste en buitenste schaamlippen besproken boven een biertje. Ik hoop dat het wel strikt anoniem gebeurt. - Zal hij kunnen zien dat ik gisteravond sex heb gehad?
En denkt-ie dan: zo, die oude taart durft? - Ik wil niet met deze jonge god over vaginale droogte praten. Ik. Wil. Niet.
Er zijn grenzen nietwaar. Hij kent natuurlijk louter gezellig gesop tussen de lakens en dan moet ik hem vertellen dat het zelfs al pijn doet als ik LOOP?
Lees ook: Nee dokter, het is niet de overgang. Het is hartfalen
