Het geheugen van Juliette wordt steeds slechter. En dat is helemaal niet erg: “Nee, ik ben niet bang dezelfde fout te maken. Hoewel, over welke fout heb je het eigenlijk?”
- Oké. Ik heb die aflevering van Midsomer Murders al gezien. Maar ik kan ’m zo weer zien, want ik weet bij god niet meer wie het gedaan heeft.
- O, wat een leuk Frans vakantieplaatsje, met zo’n pleintje en een standbeeld voor de Eerste Wereldoorlog en een cafeetje waar een zwijgzame ober je pernod komt brengen. Lekker eten ook. Zouden ze hier ook een hotelletje hebben? Wat zeg je? Waren we hier vijf jaar geleden ook? Weet ik niks meer van.
- Tja, ik heb ooit korte tijd diep getreurd om het verlies van deze man, maar ik kan me werkelijk niet meer herinneren waarom. Oude liefde roest, als je een slecht geheugen hebt. En je houdt vanzelf op met erover zeuren.
- Hadden wij ruzie? Waarover dan? Weet je wat, ik wil het niet weten. Glaasje wijn?
- Alzheimer-light is de perfecte smoes om een vervelende afspraak te vergeten.
- Nee, ik ben niet bang weer dezelfde fout te maken. Over welke fout heb je het eigenlijk?
- O, ik ga dat boek in mijn kast gewoon weer lezen. Kan ik er met dezelfde verbazing van genieten.
- Ik zal nooit liegen. Om goed te liegen, moet je namelijk onthouden waarover je gelogen hebt om de leugen consequent vol te houden. Moet er niet aan denken.
- Mijn moeder zei altijd, als ik niet meer wist wat ik ook alweer in een kamer kwam doen of wat ik eigenlijk wilde zeggen: ‘Dan was het niet belangrijk, kind.’ En zo is het.
- Er zijn gebeurtenissen, gedachten, verlangens en vooral blunders die ik het liefst vergeet omdat mijn maag samenkrimpt bij de herinnering. Ben ik even blij dat die herinnering ineens verdwenen is.
- Je schijnt pijn bij het baren ook te vergeten zodat je vrolijk durft te kiezen voor een tweede kind.
- Het is eigenlijk heel erg leuk om niet meer te weten hoe je ergens gekomen bent, zodat je verdwaalt op de terugweg en nog eens wat nieuws meemaakt.
- Ik ben ontzettend mindful: in het hier, in het nu. Want van gisteren kan ik me niks meer herinneren.
- Het mooiste verhaal dat ik ken over een haperend geheugen is dat van de man die na een ongeluk zijn kortetermijngeheugen kwijt was. Elke keer dat hij zijn vrouw een paar seconden niet gezien had, zag hij haar alsof het de eerste keer was. En telkens werd hij opnieuw verliefd. Een man die steeds weer verliefd wordt op zijn eigen vrouw, hoe mooi is dat?
Pssstt… Wist je dat we ook een tijdschrift hebben? Neem een abonnement of koop een los nummer om te kijken wat je ervan vindt.
